ไม่มีปัญหาอะไร..........เพียงแค่สงสัย

[loongpoj]

อีกนิดนะครับลุงคิม
ด้ามเหล็กขูดชาปในภาพของลุงคิมเอาไปสวมกับปลายปืนได้ครับ น่าจะเป็นปืนM16

ผิดถูกยังไงก็ขอโทษด้วยครับ
ลุงพจน์

[catcaty]

[Sita]

...โอยยยยยยยย...ตายๆๆๆๆ สยองแต่เช้า..
ไหว้ละจ๊า..พี่หมึกจ๋าาาาา...ได้โปรดอย่าร้ายกันด้วยการเรียกน้องแป้งเลย..
ให้เป็นต้นเหตุ(ได้มั้ย)ให้ดาบปลายปืนทำงาน ยังสยองน้อยกว่าอีก
เพราะฉนั้น ....ได้โปรดเมตตาด้วย เมตตาข้าน้อยด้วย...

แป้ง...
ปล.
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลุง..
แป้งเจอกับเรื่องสยองขวัญซะก่อน จนลืมสวัสดีตอนเช้าเลย..
(เพราะพี่หมึกนะแหละ)

[kimzagass]

[kimzagass]

[Sita]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลุง..

อุดรฯไม่ค่อยหนาวแล้ว..


แป้ง....

[kimzagass]

ที่ไร่กล้อมแกล้มก็เหมือนกัน วันนี้เริ่มคลายหนาวนิดๆ
ได้ยินข่าวอุตุฯ ว่า อาทิตย์หน้า หนาวจะมาอีกระลอกนะ

เห็นใจก็แต่ชาวนา แต่ละวันโทรมาอย่างน้อยก็ 2-3 สาย
"....ข้าวเหลือง - ข้าวเหลือง - ข้าวเหลือง....ทำไง - ทำไง...."

ก่อนตอบถามย้อนไปก่อน ได้เบอร์โทรลุงคิมมาจากไหน ?
คำตอบเดีนยวกัน คือ จากรายการวิทยุ

ลุงคิมก็ว่า.....
อ้าว ก็พูดวิทยุทุกวัน เช้ารอบ-ค่ำรอบ-ค่ำรอบ-เช้ารอบ
แถมอาทิตย์เช้า สวพ. เอฟฟะเอ็ม 91 อีกรอบว่า.....

"อย่าใส่ยูเรีย - อย่าใส่ยูเรีย - อย่าใส่ยูเรีย....เพราะอากาศหนาว ระบบรากต้นข้าวไม่ทำงาน หว่านปุ๋ยลงไป ต้นข้าวก็ไม่ได้เอาไปกิน....เสียเงินเปล่าๆ...."

ถามย้อนมาอีก เสียงงี้ระห้อย....."แล้วทำไงล่ะ ?

ยังไงๆก็ต้องตอบ....."แม็กเนเซียม-สังกะสี....แม็กเนเซียม-สังกะสี....ไงล่ะ ให้ทางใบซัก 2-3 รอบ ระหว่างหนาว เสริมด้วยแคลเซียม โบรอน ซักรอบยิ่งดี..."

แค่นี้ไม่กระจ่าง ต้องอธิบายยาวอีก....
หาซื้อที่ไหน ? ....
ราคาเท่าไหร่ ? ....
ผสมยังไง ? ....
ฉีดยังไง ? .....

โอ๊ยยย ฯลฯ ? .......

นี่แค่ข้าวนะ ไม้ผลบนต้นอีกจิปาถะที่เป็นคำถามซ้ำๆ ทั้งๆที่พูดในรายการวิทยุซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะเห็นว่าเป็นปัญหาสากล ปัญหาเฉพาะหน้า พูดจนคนพูดรำคาญตัวเอง

แสดงว่าศักยภาพในการรับสื่อทางวิทยุของเกษตรกรไทยนี่มีน้อยมากๆ คงต้องพร่ามไปอีกนานแหละนะ หนูแป้งนะ


ลุงคิม (บ่นแต่เช้า) ครับผม

[Sita]

อรุณสวัสดิ์คะ คุณลุง..

คุณลุงคะ..แป้งอาจจะไม่ได้เข้ามาทักทายคุณลุง สักพักนึงนะคะ

มันมีเรื่องให้ต้องคิดและตัดสินใจ อาจจะต้องใช้เวลาและสมาธิ
อยู่กับจิตสำนึกตัวเองให้มากๆหน่อย คงไม่เข้ามาทักทายเหมือนทุกวัน
แต่สัญญา (ลูกสาว) จะกลับมาทักทายคุณลุงเหมือนเดิมแน่นอนค่ะ


แป้ง...

[kimzagass]

......."วันนี้ที่รอคอย" มาถึงแล้วเหรอ".....รู้ทั้งรู้ว่าต้องมีวันนี้

ถ้าถามว่ารู้สึกยังไง คำตอบคือ "ใจหาย"
แม้ไม่ใช่การสูญเสีย แต่ก็รู้สึก "เสียดาย"

จะไม่ถามย้อนหรอกว่า "เพราะอะไร" เพราะคำตอบก็คือคำ "ที่บอก"

ขอบคุณมากๆ กับความรู้สึกดีๆที่มีให้แก่ลุงคิม และเพื่อนๆ สมช.ทุกคน

ขอบคุณอย่างสุดซึ้งกับ "คำบอกลา"
กับคำสัญญาที่ว่า "จะกลับมาอีก"

นั่นคืออีกวัน "วันที่รอคอย" สำหรับอนาคต


ลุงคิม (ใจหาย) ครับผม

[Sita]

..คุณลุงคะ..ดูเหมือนแป้งจะลืมของค่ะ เลยต้องกลับมาเอา..

**คุณลุงมองเห็นอะไรที่มัน"พิเศษ"ในความเป็น.."หนูแป้ง"คนนี้มั้ยคะ??

รบกวนคุณลุงช่วยตอบแป้งด้วยนะคะ...จากสายตาของคุณลุงจริงๆ..

แป้ง...

[kimzagass]

หนูแป้งคือ สมช.คนหนึ่ง ในความเป็นหนูแป้งที่อะไรๆ แปลกแต่ดีกว่า สมช.คนอื่นๆ ในบางมุม บางประเด็น จึงทำให้ลุงคิมมองหนูแป้งเหมือน "ลูก...ลูกสาว"

ไม่ได้หมายความว่า สมช.คนอื่นไม่ดี ไม่แปลก ไม่น่าสนใจนะ เพียงแต่หนูแป้งคือ หนูแป้ง สมช.ก็คือ สมช. แต่ละคนมีจุดเด่น หรือเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่เขาเรียกว่า "สไตล์ใครก็สไตล์ใคร-ไสตล์ไหนสไตล์นั้น" ประมาณนั้น.....

ฝากตรงนี้ถึง สมช.ทุกๆท่าน อย่าเข้าใจผิด เพราะชักไม่มั่นใจตัวเองเหมือนกันว่า พูดแบบนี้จะเข้าข้างหนูแป้งมากเกินไปหรือเปล่า ขอบอกจากใจจริงของลูกผู้ชาย ชายชาติทหาร GENTLE AGREEMENT ลุงคิมรักเท่ากัน เหมือนกันทุกคน ทุกคน คือ สีสันแห่งเกษตรลุงคิมด็อมคอม. ทั้งนั้น


หนูแป้งเป็นคนที่เรียนมาน้อย (หนูแป้งบอกเอง) มีความรู้ขั้นพื้นฐานน้อย เหมือนลุงคิม แต่คำพูดคำจาแต่ละคำ กลับมีคุณค่า ชวนคิด สร้างบรรยากาศ ไม่ต่างจากคนที่มีพื้นฐานความรู้สูงเลย อันนี้ไหมที่เรียกว่า "ออกมาจากใจ" .... ก็ไม่ได้หมายความว่า สมช.คนอื่นๆ ไม่ได้ออกมาจากใจนะ อีกนั่นแหละ แหม้....พูดยากจัง กลัวบางคนเข้าใจผิดน่ะ

เอาเป็นว่า เมื่อหนูแป้ง จำใจจำจาก ด้วยความจำเป็นส่วนตัวบางประการ ลุงคิมและ สมช.ทุกคน คงพูดได้คำเดียวเหมือนกันว่า "เสียดาย....." เท่านั้นแหละ

เกษตรลุงคิมด็อมคอม. รอวันนั้น รอวันที่หนูแป้งกลับมา


ลุงคิม (ขอบคุณในคำลา) ครับผม

ปล.
หัวใจมีห้องเดียว แต่ห้องประชุม....ทุกคนจึงอยู่ในใจลุงคิมด้วยกันในห้องเดียวกัน

[Sita]

ก่อนอื่นต้องขอบพระคุณคุณลุง ที่เอ็นดูจริงๆ..
และต้องขออภัยในคำถามที่ทำให้ลำบากใจ แป้งไม่ได้มีเจตนาถาม
ให้คุณลุงต้องหนักใจในคำตอบ ไม่ได้มีเจตนาเรียกร้องความสนใจ
ให้คุณลุงลำบากใจ และให้ สมช.ท่านอื่นไม่พอใจในคำตอบ..
เพียงแต่มันมีเรื่องส่วนตัวที่ทำให้ลำบากใจในการ..คิด..ตัดสินใจ..
น้ำท่วมปาก ไม่รู้จะปรึกษาใครและควรจะปรึกษาใคร..


..สิ่งที่มันมีอยู่ในตัว..ในจิตวิญญาณ..แต่ถูกกดเอาไว้ ไม่มีใครมองเห็น
หรือเห็น แต่ไม่ทำอะไรกับมัน..แม้แต่ตัวเอง
ไม่เคยคิดจะหาคำตอบให้กับสิ่งนี้ ไม่เคยคิดจะจัดการหรือให้อะไรกับสิ่งนี้
เพื่อหล่อเลี้ยงมันเลยด้วยซ้ำ..แต่กลับปล่อยให้ความเป็นจริงของชีวิต
ความต้องเป็น ต้องทำ หรือความขลาดของมนุษย์ กดมันเอาไว้...
..แต่ลึกๆมันก็เหมือนคอยให้อะไรบางอย่าง มามองเห็นและปลุกมัน
และเมื่อวันนั้นมาถึงมีสิ่งที่ลึกๆรอคอยอยู่ มามองเห็นและรู้ว่าจะจัดการ
และปลดป่ล่อยมันยังงัย มันจึงพร้อมที่จะทะยานออกไป ด้วยแรงส่ง
ที่เกินจะคะเนได้....


....จะทำอย่างไร...
กับแรงส่งที่มันมากมายมหาศาล ซึ่ง..แรงยึด ก็มากมายมหาศาลเช่นกัน
..ซึ่งมันมากมาย จนทำให้มองข้ามกับแรงปะทะที่จะต้องเจออีกระลอกด้วยซ้ำไป


..ธรรมชาติ จะหาคำตอบให้กับคำถามนี้ ได้ไหม??
..เวลา จะตอบคำถามที่ยากจะตอบนี้ ได้ไหม??
และสุดท้าย..
..เราจะอยู่กับธรรมชาติ และเวลา นี้ได้อย่างไร??


แป้ง..

[kimzagass]

ในทุกอักษรที่หนูแป้งระบายออกมาเห็นภาพชัด แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
รู้แต่ว่ามันคือ "สิ่งลึกๆจากก้นบึ้งของใจ" ของใครบางคน ที่เขาเท่านั้นจะพึงรู้ว่ามัน
คืออะไร.....ลุงคิมไม่รู้ว่า อะไรที่ค้างคาใจหนูแป้ง


รู้ว่าหนูแป้งกำลังเจ็บ มันคือความเจ็บปวดที่ใครก็ช่วยไม่ได้ ความเจ็บปวด
แบบนี้แม้ไม่ยินดีแต่ก็ยังทนอยู่ในปลักแห่งความเจ็บปวดนั้น


ชีวิตลุงคิม ผ่านร้อนผ่านหนาว สัมผัสความสำเร็จความล้มเหลว เคยได้เคยเสีย
เคยเจ็บปวดเคยหัวเราะ เคยให้เคยรับ เคยโกรธเคยเกลียด สรรเสริญและนินทา
สารพัดที่ปุถุชนมนุษย์เดินดินธรรมดาต้องมี

ถึงวันนี้ ด้วยวัยที่สูงขึ้น ทุกรูปแบบที่ผ่านนั้น หายไปแล้ว ไม่เหลืออะไรในความทรง
จำ อะไรผ่านไปแล้วก็คือผ่านไป ไม่มีความทรงจำใดๆ ต่อสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น แม้แต่
หากจะถามว่า ชั่วชีวิตที่ผ่านมาเคยสัมผัสอะไรบ้าง เคยทำอะไรบ้าง ลุงคิมตอบ
ได้ "ไม่เคย ไม่มี ไม่รู้ ไม่ ไม่ และไม่" ทั้งนั้น เพราะไม่ยึดติดอดีตใดๆ ราวชีวิตเป็น
เพียงเลขศูนย์

แต่วันนี้เขามาโลกเน็ต เน็ตเกษตร ชีวิตลุงคิมเปลี่ยนไป
ไม่เคยรู้จักคำว่า "เสียใจ ก็ได้รู้จัก...."
ไม่เคยรู้จักคำว่า "ผิดหวัง ก็ได้รู้จัก..."
ไม่เคยรู้จักคำว่า "สูญเสีย ก็ได้รู้จัก..."


ในอดีตเคยทำอะไร ทั้งๆที่ทุกอย่างกำลังดำเนินไปด้วยดี กลับเลิกซะเฉยๆ โดยไม่มี
เหตุผล....เคยเลิกโดยไม่เสียดายใดๆ

ในอดีตเคยคบกับใคร ระหว่างคบก็คบกันดี ครั้นเมื่อเลิกคบกันแล้วไม่เคยคิดถึง แต่
วันนี้....คิดถึง คิดถึงคนในโลกเน็ต

ในอดีตกับใครก็ได้ ใครใคร่มาใคร่ไปไป ไปแล้วรู้สึกเฉยๆ ไม่อาลัยอาวรณ์ แต่
วันนี้....ห่วงหาและอาธร ถึงคนในโลกเน็ต

ในอดีตไม่เคยแคร์ ไม่สนใจความรู้สึกใคร ใครจะคิดอย่างไรก็เรื่องของใคร แต่
วันนี้....ต้องพิจารณาตัวเอง เราทำอะไรผิดในโลกเน็ต

อีกหลายๆความเจ็บปวด ที่มาจากโลกเน็ต.....



ลุงคิมครับผม

[Sita]

ขอบพระคุณอีกครั้งนะคะ คุณลุง..

บางทีสิ่งที่มันอยู่ใน "ก้นบึ้งของหัวใจ" ถ้ามันต้องถูกปลดปล่อย
แล้วทำให้ใครหลายๆคนต้องเจ็บ แป้งว่าจิตสำนึกของความเป็นคนของแป้ง
มันน่าจะให้คำตอบกับแป้งได้ว่า....แป้งคงต้องยอมเจ็บเอง...
ถึงแม้มันจะสาหัสแค่ไหน แป้งคงทำอะไรไม่ได้นอกจาก "อดทน"


....ขอโทษนะคะคุณลุง....แป้งเจ็บปวดกับความรู้สึกตอนนี้จริงๆ..
ขออนุญาต ใช้กระดานนี้ระบายมันออกมาบ้างแป้งไม่รู้ว่าจะทนได้แค่ไหน..
จะต้องใช้เวลาเท่าไหร่.. จะสิ้นสุดความเจ็บปวดนี้ที่ตรงไหน..

แต่ตอนนี้สุดจะบรรยายเลยละค่ะ ขออนุญาตนะคะคุณลุง...

แป้ง...

[kimzagass]

เถอะแป้ง ระบายออกมาเลยนะหนูแป้ง...ลูกสาวลุงคิม

น้ำในอ่างเหนือเขื่อน ถ้าไม่มีการระบายออกทางหน้าเขื่อนบ้าง นิ่งค้างเฉยอยู่อย่าง
นั้น ไม่นาน น้ำในอ่างก็จะเน่าเสีย

แต่ถ้าน้ำในอ่างเหนือเขื่อนได้ระบายออกทางหน้าเขื่อนบ้าง น้ำเก่าออกไป น้ำใหม่
เข้ามาแทนที่ ร้อยปีพันปีน้ำในอ่างเหนือเขื่อนก็จะไม่เน่า แถมยังสดใส เป็นน้ำ
คุณภาพดีอีกด้วย

คนก็ดุจเดียวกัน เก็บความกลัดกลุ้มไว้ในใจคนเดียว คิดอยู่คนเดียว คิดเอง ถาม
เองแล้วก็ตอบเองอยู่คนเดียว แบบนี้มันจะ "คลั่ง" เอานะ

ระบายออกมาเถอะ ทำอะไร ยังไงก็ได้ที่มันสะใจ........ลุงคิมรับได้



ลุงคิมครับผม

[Sita]

โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!ไม่ตายหรอกโว้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!


...เดี๋ยวแป้งกลับมานะคะลุง..แป้งสัญญาค่ะ...

ขอบพระคุณกับคำปลอบโยนนะคะคุณพ่อผู้พัน...

[kimzagass]

ดี.....เอาอีก.....เอาอีก.....ดังกว่านี้อีก.....ดังกว่านี้อีก.....ดังกว่านี้อีก.....


ลุงคิมครับผม

[catcaty]

[Sita]

..การได้ระบายออกมาบ้าง...มันทำให้รู้สึกดีขึ้นจริงๆ ค่ะ...
ขอบคุณนะคะ คุณลุง..สบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะเหมือนเด็กๆ เลยนะคะ

ได้โวยวายแล้ว ค่อยยังชั่วหน่อย แป้งกลับมาแล้วเร็วทันใจมั้ยคะ
ยังไม่ทันได้รู้สึกคิดถึงเลยก็กลับมาซะแล้ว ใช่มั้ยคะ คุณลุง....

แป้งเอง (คนเดิม)
ปล.
ตอนแรกว่าจะให้คุณลุงบ่นหาซะก่อนถึงจะกลับ แต่ทนคิดถึงคุณลุงไม่ไหว..
....จริงๆ ค่ะ ไม่ได้โม้...

[kimzagass]

เออ รู้แล้ว....

ไปสะสางบัญชีเก่ากับ "อั้ยหมึก" ให้ร้อยเรียบ เอ๊ย ! เรียบร้อยซะก่อนไป

เสร็จแล้วค่อยมาวอแว ว่อกแว่ก กับลุง


ลุงคิมครับผม

[catcaty]

อ้าว...ไหงหวยมาออกที่ผม ?

มันติดค้างกันหลายบัญชีนะครับลุง...เอาบัญชีไหนก่อนดีล่ะ ?


หมึกครับผม

[Sita]

ไม่เห็นดีใจเลย..ลูกสาวกลับเร็ว รู้งี้เตลิดไปหลายๆวันให้คิดถึงดีกว่า..


บัญชีเก่าพี่หมึกแป้งโละทิ้งไปแล้วละค่ะ..ตอนนี้อยู่ในช่วงทำบุญเสริมมงคลให้ชีวิต
ไม่อยากอาฆาตใครให้เป็นบาป..แต่แค่ "ฝากไว้ก่อน" เดี๋ยวเจอกัน...

แป้ง (........)

[kimzagass]

[catcaty]

เมื่อวานไปขับรถเที่ยวกรุงเทพฯ เกือบครึ่ง (ที่จริงหลง)
วันนี้ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไปโคราช เกิดติดขัดบางประการ......เสียดายจัง....!


หมึกครับผม

[Sita]

ใครถามเหรอพี่หมึก ? ?

อืมมม..รึจะให้ถาม ? ?
เออ..แล้วจะถามอะไร ? ?
เอ..หรือว่างัย ? ?

อ๋อ..ไปทำไม ? ? มีอะไร ? ? เสียดายอะไร??


แป้ง (สงสัย แล้วงัย ? ?)