ลำใย มีนบุรี

[somchai]

ผมเคยอ่านบทความจากหนังสือเกษตรหลายๆเล่มเกี่ยวกับ การติดดอก ออกผล ของลำใยว่า

ลำใยต้องกระทบหนาวถึงหนาวมากๆจึงจะออกดอก และติดผลตามมา เป็นเช่นนั้นจริงหรือ ?

ลำใยต้นนี้อยู่เลยไพศาลพันธุ์ปลา เข้าไป ซึ่งอยู่ เขตมีนบุรี นี่เอง ได้คุยเจ้าของคนปลูก ซึ่งปลูกไว้ต้นเดียว โดยอาชีพหลักจะเลี้ยงปลาและเลี้ยงกบเสริมรายได้อีกทาง เจ้าของลำใยต้นเดียวนี้บอกว่า ไม่จริงเลยที่ว่าลำใยต้องการอากาศหนาวๆจึงจะได้กินผล ผมก็เห็นมันออกได้ทุกปี ลักษณะของเนื้อจะออกฉ่ำน้ำนิดหน่อย เจ้าของบอกเช่นนี้

ภาพนี้ทำให้มองเห็นอะไรๆได้หลายอย่างครับ

สมชาย กลิ่นมะพร้าว

[Aorrayong]

ที่คุณสมชาย จะบอกพวกเราคือ "ถ้าต้นมีความสมบูรณ์ ไม่จำเป็นต้องกระทบหนาว ก็สามารถจะติดดอก ออกผล ให้เราได้เชยชม ขึ้นอยู่กับการดูแลเอาใจใส่ ใช่หรือเปล่าคะ"?

[kimzagass]

เดานะ......ขอเดาว่าลำไยต้นนี้น่าจะเป็นพันธุ์ "เพชรสาคร"
ลำไยพันธุ์นี้ แก่จัดกินได้เนื่อจะฉ่ำน้ำ กลิ่นออกคาวนิดๆ
คนไทยไม่นิยมกิน แต่มาเลเซีย. สิงค์โปร. O.K.

บำรุงง่ายๆตามแนวทางของพวกเรา "อินทรีย์ นำ - เคมี เสริม -
ตามความเหมาะสม" รับรองออกไม่เลิก

ยิบซั่ม - กระดูกป่น -ขี้วัว+ขี้ไก่ - ใบไม้แห้ง คลุมโคนต้นหนาๆ
ระเบิดเถิดเทิง (ดิบ) สูตรเจริญเติบโต.....ให้ทางราก 2-3 เดือน/ครั้ง
ฮอร์โมนไข่ไต้หวัน เดือนละครั้ง
ระหว่างมีผลบนต้นให้ฮอร์โมนน้ำดำ เดือนละครั้ง

เพชรสาคร.เล่นได้ แต่ถ้าเป็นไอ้ "ซวงกัมหว่าง (ปิงปอง)" ลำไย
เหยียกหนำอย่าเล่นเชียว ไทยไม่กิน มาเล.สิงค์โปร.ก็ไม่กิน
คนรับจ้างโฆษณา (รับเละ รับไม่เลือก) วิทยุ มก. นั่นจบปริญญาโท.
เชียวนา........เข้าข่าย คุณวุฒิสูง - คุณธรรมต่ำ



ลุงคิมครับผม

[catcaty]

อันนี้มันเป็น เพชรสาคร จริงแท้แน่นอน สวนข้างๆสวนผมก็มีอยู่หลายสิบต้น เขมร กับญวน ชอบนัก

ลำไยพันธุ์นี้ภาษาชาวสวนลำไยเขาบอกว่า...เอาสารฯบรรทุกรถวิ่งผ่านสวนมันก็ออกดอกแล้ว


หมึกครับผม

[mongkol]

การออกดอกของพืชจำเป็นต้องมีสิ่งเร้าให้เกิดการสร้างฮอรโมน ฟลอริเจน แต่ปัจจัยการสร้างมีหลายอย่างทีต้องมีความสัมพันธ์กัน ยกตัวอย่าง ลำไยทางเหนือในสายพันธุ์อีดอ เบี้ยว จำเป็นต้ิองผ่านความหนาวเย็นจนพืชสร้างฮอรโมนออกมา

ต่อมามีการทดลองหลายวิธีที่จะกระตุ้น ควั่นกิ่งบ้าง รมควันบ้าง จนมาเจอโปแตสเซี่ยสคลอเรต กับโซเดียมคลอเรต ที่สามารถกระตุ้นได้ แต่บางสายพันธุ์ออกลูกง่าย แต่ลักษณะทางโครงสร้างผลต่างกัน

นักวิชาการตัวจริงเขารู้ละเอียดกว่านี้อีก แต่ไม่มีโอกาสพูด ไม่ใช่พวกชอบอวดอ้างเป็นผู้ชำนาญการบ้าง ออกอวดศักดาตลอด รู้เท่าตัวเหาเอามาเล่าเป็นช้าง

ในธรรมชาติการออกดอกของพันธุ์ที่มีตามธรรมชาติ มาจากความเปลียนไปที่เหมาะสมลงตัว บางอย่างออกช่วงวันยาว คือ หน้าร้อนที่กลางวันยาวนานกว่ากลางคืน บางอย่างต้องหนาวเย็น กลางวันสั้น จนมีคำโบราณว่าเปรียบเทียบให้จำว่า อะไรสุกจากใต้ไปเหนือ และอะไรสุกจากเหนือไปใต้

ผมเคยอ่านเจอในขบวนการแก้จนตอนปอ 2 ของนายสุขเล็ก(ประยูร จรรยาวงศ์) แต่พืชบางอย่างแทงดอกพร้อมใบอ่อน แต่เรามาคัดเอาลักษณะผิดธรรมชาติมาเป็นจุดเด่น จนมีการคัดลักษณะด้อยตามพันธุ์ แต่มนุษย์ต้องการ จึงเป็นลักษณะเด่นแทน

ผมเองอึดอัดคับข้องใจบางคนไม่รู้ไม่เข้าใจเรื่องวิชาการแล้วมาทำประชด บางทีอยากถามว่า คุณนะ่เจ๋งจริงมั้ย ? เข้าใจจริงหรือ ? หรือชอบพวกอวดอ้าง ? แล้วทีวาระแอบแฝง

ถ้าจะเอาวิชาการมาดูถูกกัน เมื่อไรมันจะก้าวหน้าเมื่อไรจะพัฒนา แต่ก็เข้าใจนะ บัวมีสี่เหล่า แต่คนเราต่างกันที่พัฒนาได้ ถ้าอยากเป็นเหง้าบัวก็ตามใจท่าน

ผมอยากยกตัวอย่างบุคคลที่ทำเกษตรจนสำเร็จ คือ เฮียเป็งฮวด ธนาธร. ทุกครั้งที่คุยกัน เฮียไม่เคยดูถูกนักวิชาการ แต่เฮียเป็งจะนำมาวิเคราะห์สิ่งที่สัมพันธ์กับสวนของตัวเอง

เรื่องอุณหภูมิมีผลมากมาย เคยกินพลับแล้วฝาดไหม ทาง มช.ยังมีงานทดลองใช้อุณหภูมิมาควบคุมการฝาด ที่ทำสำเร็จแล้วโดยนักเรียนทุนในหลวงอนันตฯ เรามักชอบดูแคลนนักวิชาการ จนสุดท้ายสมองไหลไปเอกชนหมด ชอบเชื่อแต่ปากหวาน คารมดี


ชักขี้เกียจพิมพ์ สงสัยชี้แจงได้ที่ (089)144-1112

[catcaty]

ผมไม่ทราบนะครับว่าที่คุณเขียนมาทั้งหมดหมายถึงใคร ? แต่ผมในฐานะชาวสวนชาวไร่คนหนึ่งในจำนวนทั้งหมดของประเทศที่แทบทั้งหมดไม่มีโอกาสได้เรียนสูงๆ สมองของพวกเราไม่เคยได้ผ่านกระบวนการคิดที่เป็นระบบมาก่อน สิ่งที่พวกเราส่วนใหญ่ใช้กันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันคือความเคยชิน ประสบการณ์ ฯ ผมว่าพวกเราไม่มีใครดูถูกนักวิชาการหรอกครับเพียงแต่ว่าสมองและความคิดมันไม่สามารถที่จะรับรู้หรือเข้าใจภาษาหรือกระบวนการทางวิชาการที่มีแต่ตัวเลข และสมการที่อ่านไม่ออกบางเรื่องบางคำที่เราแสดงออกไปบางทีก็แสดงออกไปเพราะขาดความรู้ความเข้าใจเพราะการศึกษาของพวกเราน้อย

ผมถามหน่อย นักวิชาการเคยถูกเอารัดเอาเปรียบจากชาวสวนชาวไร่มั้ย? ผมตอบแทนก็ได้ว่าไม่หรอกครับ ถ้าจะถูกเอารัดเอาเปรียบก็ต้องเป็นคนที่ฐานะทางการเงินหรือฐานะทางสังคมที่เหนือกว่า นักวิชาการเคยโดนภัยทางธรรมชาติมั้ย? ก็ไม่อีกนั่นแหละ

ต่างจากพวกเราที่เป็นเกษตรกรเต็มตัวที่โดนสารพัดครบทุกอย่าง ไม่มีหรอกครับที่พวกเราจะเอาเปรียบคนที่ทำอาชีพอื่นๆได้ ผมว่าคุณเองก็รู้ ผมว่าถ้าคุณจะให้พวกเราเข้าใจนักวิชาการ พวกนักวิชาการควรเข้าใจปัญหาของพวกเราก่อน (กระบวนการทางความคิดของนักวิชาการเป็นระบบกว่าน่าจะคิดได้)ปัญหาของพวกเราไม่ได้มีแต่เรื่องความรู้ มันยังมีสิ่งที่นักวิชาการไม่เคยพบเจออีกเยอะ ทั้งเรื่องปากท้อง ทั้งเรื่องชีวิตความเป็นอยู่ เรื่องทุนในการประกอบอาชีพ ฯ เอาง่ายๆพวกเราเกิดมาพร้อมกับปัญหาเลยก็แล้วกัน

ส่วนเรื่องชอบเชื่อพวกปากหวาน บางเรื่อง
บางทีเราก็รู้เท่าทันแต่ก็ต้องอยู่ในภาวะจำยอม ในเมื่อเชื่อเขาแล้วเขาช่วยเราในปัญหาที่เราผจญอยู่ ยกตัวอย่างเช่นผมไม่มีเงินซื้อปุ๋ยมาใส่ลำไย ร้านขายปุ๋ยบอกผมว่าปุ๋ยตัวนี้ดีคุณเอาไปก่อนเดี๋ยวจ่ายทีหลัง ผมก็ต้องเอา ดีไม่ดีจะให้ผมทำไงในเมื่อผมไม่มีเงินซื้อฯ

ถ้าถามว่าผมเจ๋งไหม? ไม่หรอกครับ ผมคงกลับไปเรียนรู้ให้เข้าใจเหมือนนักวิชาการไม่ได้หรอกครับมันทึบแล้ว เอาแค่ทำมาหากินส่งเสียเลี้ยงดูลูกให้เจ๋งก็พอผมเองก็เก็บกดอึดอัดเหมือนกัน กรุณาอย่าคิดว่าชวนทะเลาะเลยนะครับ
คิดซะว่าชาวสวนชาวไร่คนนึงระบายให้รับรู้ เรียบเรียงก็ไม่ค่อยถูกเพราะไม่ค่อยได้เขียน


หมึกครับผม

[Sita]

...ขออนุญาตุนะคะ..พี่หมึกใจเย็นๆ..เค้าไม่ได้มีเจตนาที่เป็นลบกับชาวไร่ชาวสวน
หรอกนะคะ..

ดูจากกระทู้ที่ผ่านๆมา ก็ไม่ได้มีเจตนาไหนที่เป็นลบเลยนี่นา..

เราไม่ได้ประชดประชันใคร สบายๆ บริสุทธิธรรมชาติชาวสวนอยู่แล้ว อย่าคิดมาก
เลย..เอ..หรือว่าเค้าอึดอัดกับเจ้าของกระทู้รึเปล่าก็ไม่รู้นะ...



แป้ง..(ขอนิดนึง)

[kimzagass]

หนูแป้งพูดถูก และเปิดใจกว้างดี....



เว้บนี้เป็นสื่อสาธารณะ ใครก็เข้ามาได้ เข้าได้โดยไม่ต้องสมัครสมาชิกด้วยซ้ำ

เมื่อเป็นสื่อสาธารณะ มันก็ต้องพูดอะไร เขียนอะไรแบบรวมๆ อย่าลืมว่า สงคม
เกษตรของไทยเราทุกวันนี้ เกษตรกรที่ยังไม่เปิดใจ ไม่เปลี่ยนแนวคิด ไม่สร้าง
ทัศนะคติใหมไปสู่แนวทางที่ถูกต้อง มากกว่าเกษตรกรที่เปิดใจ ยอมรับสิ่งใหม่
จำนวนมากมายมหาศาล ชนิดเทียบตัวเลขกันไม่ได้เลย

ข้อเสนอแนะจากลุงคิม คนที่เปิดใจให้กับตัวเองแล้ว จงเปิดใจให้แก่คนอื่นด้วย
โดยเฉพาะ คนที่เป็นเกษตรกรเหมือนๆกันกับเรา พวกเรา (เน้นย้ำ...พวกเรา) มา
ช่วยกันคิดค้นหาวิธีการในการที่จะทำให้คนที่ยังยึดติดเลิกยึดติด น่าจะดีกว่ามั้ง รึว่าไง



ลุงคิม (เปิดใจ...ยอมกระทั่งโดนด่า) ครับผม

[somchai]

ผมอยากยกตัวอย่างบุคคลที่ทำเกษตรจนสำเร็จ คือ เฮียเป็งฮวด ธนาธร. ทุกครั้งที่คุยกัน เฮียไม่เคยดูถูกนักวิชาการ แต่เฮียเป็งจะนำมาวิเคราะห์สิ่งที่สัมพันธ์กับสวนของตัวเอง

ตรงนี้ผมมองว่า นักวิชาการคงชอบไปด้วยนะครับ ประเภทสวนใหญ่ๆ แต่หากเป็นสวนเล็กๆ แม้เจ้าของจะไม่ดูถูกนักวิชการ แม้กระทั่งเทิดทูนขนาดไหน ผมว่านักวิชาการก็ไม่เข้าไป และก็ไม่เคยเห็นนักวิชาการคนไหน เล่าเรื่องความสำเร็จของสวนขนาดเล็กๆ หรือถ่ายภาพกับสวนขนาดเล็กๆ เลย เพราะอะไรหรือ หรือว่าสวนขนาดเล็กไม่สามารถเชื่อถือได้

เรามักชอบดูแคลนนักวิชาการ จนสุดท้าย สมองไหลไปเอกชนหมด ชอบเชื่อแต่ปากหวาน คารมดี


ส่วนสมองไหล ผมก็คิดไปถึงเรื่องรายรับมากกว่า หายากครับนักวิชาการที่หลงไหลกับกับสิ่งเดิมๆ รายได้น้อยๆ


เพชรสาคร หากเก็บผลผิตได้ตลอด ไม่ต้องถึงกับลงทุนมากๆ ขายราคาไม่สูงนักยังได้กำไร ผู้บริโภคมีหลายระดับ ผมว่าหากไม่รู้จะปลูกอะไร ก็เพชรสาคร นี่ละครับ


สมชาย

[kimzagass]