ครู..เหมือนเรือจ้าง ?

[nokkhuntong]

ทำไม ? จึงเปรียบ " ครู... เหมือนเรือจ้าง " ค่ะ

เป็นข้อสอบ สมัยเรียนมัธยมต้น จำได้ขึ้นใจ..เพราะตอบผิด

นกขุนทอง

[kimzagass]

[catcaty]

เป็นครูหรือเรือจ้าง

หลายคนเปรียบ...ครูเป็น......เช่นเรือจ้าง
ออกเดินทาง.....รับส่งคน........จนถึงฝั่ง
โดยไม่เลือก......ที่รัก............มักที่ชัง
คอยระวัง.....ความปลอดภัย....ให้ทุกคน


อยู่กลางน้ำ......เรือลำนี้.............ก็มีค่า
ส่งเขามา.......ถึงจุดหมาย.......ได้ทุกหน
พอถึงฝั่ง.........ต่างก็มี..........หน้าที่ตน
เรือก็พ้น..........ภาระ.........ผละจากไป

แต่ฉันว่า..........ครูคือ.......แม่พิมพ์ชาติ
มีบทบาท.........สำคัญ........อันยิ่งใหญ่
เป็นแบบของ......คนดี..............มีวินัย
ทำตัวให้.........เด็กเห็น.........เป็นตำรา


ครูถ่ายทอด......สิ่งที่ดี.........นี้แก่ศิษย์
ให้ความคิด.....คุณธรรม........อันล้ำค่า
ทั้งอบรม........บ่มนิสัย........ให้ปัญญา
แก้ปัญหา......ให้ความรู้.......อยู่แนะนำ

ครูประดุจ.......บุพการี.........คนที่สอง
ชนยกย่อง.....ให้เกียรติ......มิเหยียบย่ำ
แต่ก็อยาก......ถามครู...........ดูสักคำ
ว่าครูทำ........เพื่อใคร.......สิ่งไหนกัน


หากทำด้วย.....วิญญาณ.....ของการให้
ก็เรียกได้.......ว่าครูแท้........มิแปรผัน
แต่ถ้าทำ.......เพื่อค่าจ้าง .....หวังรางวัล
ตัวครูนั้น.......ครูเรือจ้าง....อย่างแท้จริง


สาคร พรไชยา

[catcaty]

เห็นลำเรือ.........ลอยมา..........ที่ท่าน้ำ
พายวาดค้ำ........ลำแอบ.....เข้าแนบข้าง
หลากหลายเท้า....คู่น้อย.......ก็พลอยวาง-
ก้าวเหยียบย่าง.....ลงสู่.......เสียงกรูเกรียว

เรือจ้างน้อย.......ลอยลำ........พายจ้ำจ้วง
แต่ละช่วง.........จังหวะ..........น้ำชะเชี่ยว
เห็นเธอวาด.......พายค้ำ.........เรือลำเรียว
อยู่กลางสาย....ชลเปลี่ยว....อย่างเดียวดาย

เช่น..ดวงวัน.....ลอยดวง.........ขึ้นช่วงแสง
ทาบหล้าแหล่ง...ให้พิสุทธิ์.......เห็นจุดหมาย
เมื่อหัวใจ..........มุ่งอยู่..............ไม่รู้วาย
จักจ้วงพาย........พาคน...........ข้ามพ้นน้ำ

งามยิ่งงาม........ก็ระยับ...........อยู่กับโลก
ปรุงปรนหอม.....บ่ายโบก..........โลมโลกต่ำ
เมื่อปรารมภ์.....พร่างพร้อย......ทุกรอยกรรม-
ย่อมจักย้ำ.........ยุดงาม...........อยู่ท่ามตา

มือเรียววาด........พายวน......กลางชลเปลี่ยว
พร้อมทุกเสี้ยว......ส่วนใจ.............รู้-ใฝ่หา
คลื่นสวนลำ........โหมหนัก..........ในมรรคา
เห็นเพียงใจ.......แกร่งกล้า..........ไม่ล้าโรย

ร่างน้อยน้อย.......นั่งมอง..........ตาจ้อง-เพ่ง
ท่ามสูรย์........เปล่งปลาบแนว.....ลมแผ่วโผย
แรงคลื่นสาย.......ธารโลก........คอยโบกโบย
พาพ้นโดย..........มือเรียว..........ที่เคี่ยวกรำ

ปีแล้ว.............และปีเล่า............ที่เจ้าเป็น
ผ่านร้อยเข็ญ......พันโศก...........แห่งโลกต่ำ
ด้วยจิตที่...........สำนึก..............งามลึกล้ำ
ค่อยค่อยจ้ำ.......เรือน้อย..........ล่องลอยไป

ละเที่ยวพาย....ละเที่ยวผ่าน.........ฝ่าธารเชี่ยว
ค่อยค่อยเคี่ยว....กรำสอน..............อาทรให้-
ลูกศิษย์น้อย....คล้อยหลัง.............สู่ฝั่งไกล
ผ่านน้ำไหล.......ชะเชี่ยว..........ด้วยเรี่ยวแรง

คือเรือน้อย......ลอยผ่าน...........สายธารไหล
ด้วยจิตใจ.........คุณครู.............ผู้กร้าวแกร่ง
ที่จะคอย.....คัดท้ายวาดพาย.............ทะแยง
พาหัวเรือ........ทิ่มแทง.................สู้แรงน้ำ

ทอดทิ้งตัว........ตนอยู่.................เพื่อผู้อื่น
ท่ามกระแส.......ลมตื่น............เสียงคลื่นคร่ำ-
ครวญระดม......ห่มห้อม...............อยู่ล้อมลำ-
เรือน้อยคอย....พลิกคว่ำ................จมลำเรือ

ภาพเด็กน้อย....จำพราก...............พ้นฟากฝั่ง
มือเรียววาด......พายยัง................อีกฝั่งเพื่อ–
รับส่งอีก..........ทุกรุ่น................ช่วยจุนเจือ-
ภาพงดงาม.....ให้หลงเหลือ............ในแผ่นดิน..!



แด่ครูลุงคิม และคุณครูทุกท่านครับ



ขอขอบคุณ กลอนวันครู จาก Thaipoem.com โดย คุณสดายุ

[kimzagass]

กลอนนี้แต่งเองเหรอ หรือว่าใครแต่ง ระบุที่มาหน่อยซี่ แต่งได้เก่งมาก....



ลุงคิมยังไม่เคยสอนอะไรคุณเลย จะเป็นครูคุณได้ยังไง....
อันที่จริง ในแวดวงเกษตรนี่ ยังไม่เคยสอนใครเลยนะ ที่ผ่านมาน่ะ เรียกว่า "บอกกล่าว เล่าสู่ฟัง" ซะมากกว่า


ลุงคิม (ไม่ใช่ครู แต่ก็คิดถึงครู) ครับผม

[Soup]

เพราะมากครับพี่หมึก

[yong_hed]

[Sita]

.


...... ......

[catcaty]

ใครจะคิดยังไง ก็เรื่องของใคร...!
ลุงจะคิดยังไง ก็เรื่องของลุง......!

ผมคิดว่าลุงเป็นครูผมก็เป็นเรื่องของผม....ผมคิดอย่างนี้แล้วรู้สึกดี ใครก็ห้ามผมไม่ได้...การสอนจำเป็นด้วยหรือครับที่ต้องสอนในห้องเรียน ? ..... "ครู" ในความรู้สึกผม คือ คนที่ผมให้ความเคารพได้อย่างสนิทใจ ที่บ้านผมก็สั่งสอนลูกให้ความเคารพต่อครู ห้ามลบหลู่เป็นอันขาด ผมว่า เพราะความที่เขาเคารพเชื่อฟังครู ทำให้เขาเจริญขึ้น เรียนก็ดี ความประพฤติก็ดี ฯ

ผมไม่ได้เขียนเอาใจลุงหรอกครับ แต่ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ หลายวันที่ผมเข้ามาที่นี่ผมได้ทั้งวิทยาการ ทั้งแง่คิดที่เป็นประโยชน์ ทั้งต่อตัวเอง ทั้งที่เอาไปบอกต่อคนอื่นได้ จะน้อยหรือมากก็เรียกว่าได้อยู่ดี

สำหรับลุงผมคิดว่าเป็นครู สำหรับ สมช. คนอื่นๆ ผมคิดว่าเป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้องครับ ส่วนใครจะคิดกับผมยังไงแล้วแต่ใจใคร


หมึกครับผม

[catcaty]

[morbannok]

ใช่สิ! ทำไม ? ต้องเปรียบ ครูเหมือนเรือจ้าง....

ฟังทะแม่งๆ ดีนะ

ครูรับจ้างสอนเหรอ...(ไหนว่าครูอาชีพไง)

เอ..พอส่งผู้โดยสารถึงฝั่ง มิโดนถีบหัวส่งหรือ...ฝังแปลกดีนะ

เอาเป็นว่า แม่พิมพ์ของชาติ ฟังดูดีที่สุด

[Sita]

"""พี่หมึก..แป้ง งง ทำไมสวดมนต์ไห้แป้งฟัง...จะดีขึ้นได้ยังง้ายยย..



..แป้งร่ำ..

[catcaty]

ไอ้แป้ง ..! (วัดจากความแสบแล้วควรใช้สรรพนามยังงี้) เดี๋ยวโดนหลังเเหวน...มาหาว่าพี่เล่าไม่ตาหลก ...เขาขำกันทั้งหมู่บ้าน กลับไปอ่านใหม่เลยถ้าเอ็งยังไม่ขำ กลับไปฟังเสียงกบของเอ็งร้องเลย...


หมึก(หมึกคน ไม่ใช่หมึกพอล)

[nokkhuntong]

ลุงคิมมียาขนานแท้..ดีกว่าหลังแหวนอีกพี่หมึก ขอให้แป้ง..สี่ตา เม็ดนึง

หลังมือมัยซิน...ชงัดนักแล

[Sita]

...ฮึ..ไม่รักน้อง..เค้าจาฟ้องลุงคิมมมมมม...



..แป้งร่ำ..ผู้น่าสงสาร

[catcaty]

ไอ้แป้ง...!

ตกลงบ้านเอ็งอยู่ไหน (วะ) เนี่ย พี่น้องเราในนี้มีอยู่กระจายทั่วประเทศล้วนแล้ว แต่มีการงานกันทุกคน ทุกคนที่เข้ามาต่างก็เข้ามาหาความรู้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ จะดีมั้ย ?

ถ้าอาจมีพวกเราที่อยู่แถวบ้านเอ็งผ่าน ไปแวะเยี่ยมเยียนแนะนำติชมกันบ้าง แต่ละคนนี่ดูแล้ว ล้วนแต่มีความรู้สูงๆ ทั้งนั้นนะ (น่าจะยกเว้นเอ็งกับพี่)

เอ็งอายหรือ (วะ) ที่เอ็งติดว่าฐานะเอ็งจน เอ็งทำมาหากินเล็กๆ น้อยๆ พี่ก็จน (จนมาก) งานจะเล็กจะใหญ่มันก็มีความสำคัญเท่ากัน แต่สิ่งที่เรามีให้กัน คือ "น้ำใจ"

เอ็งจะบอกหรือไม่ก็เรื่องของเอ็ง....พี่ก็บอกได้เท่านี้แหละ


หมึก...ผู้ไม่น่าสงสาร

[Sita]

"]ไอ้แป้ง...!

ตกลงบ้านเอ็งอยู่ไหน (วะ) เนี่ย พี่น้องเราในนี้มีอยู่กระจายทั่วประเทศล้วนแล้ว แต่มีการงานกันทุกคน ทุกคนที่เข้ามาต่างก็เข้ามาหาความรู้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ จะดีมั้ย ?

ถ้าอาจมีพวกเราที่อยู่แถวบ้านเอ็งผ่าน ไปแวะเยี่ยมเยียนแนะนำติชมกันบ้าง แต่ละคนนี่ดูแล้ว ล้วนแต่มีความรู้สูงๆ ทั้งนั้นนะ (น่าจะยกเว้นเอ็งกับพี่)

เอ็งอายหรือ (วะ) ที่เอ็งติดว่าฐานะเอ็งจน เอ็งทำมาหากินเล็กๆ น้อยๆ พี่ก็จน (จนมาก) งานจะเล็กจะใหญ่มันก็มีความสำคัญเท่ากัน แต่สิ่งที่เรามีให้กัน คือ "น้ำใจ"

เอ็งจะบอกหรือไม่ก็เรื่องของเอ็ง....พี่ก็บอกได้เท่านี้แหละ"


-------------------------------------------------------------------------------------------------


ขอบคุณนะพี่หมึก..ถือว่าเป็นมิตรภาพที่ดีที่พี่หยิบยื่นส่งให้น้อง...
ขอโทษนะพี่หมึก..แป้งลบไปบางคำที่แป้งคิดว่าเป็นการพูดเล่น
แต่มาอ่านดูอีกที มันไม่น่าฟัง ไม่เหมาะที่จะพูด...ออกไป

แป้ง..(จะโกรธมั้ยเนี่ย..อย่าโกรธน้องนะ ..ให้น้องรู้จักกับพวกพี่ๆแบบนี้ไปก่อนนะ
นะ..น๊ะ..น๊า..)

[catcaty]

ขอบคุณนะพี่หมึก..ถือว่าเป็นมิตรภาพที่ดีที่พี่หยิบยื่นส่งให้น้อง...
ขอโทษนะพี่หมึก..แป้งลบไปบางคำที่แป้งคิดว่าเป็นการพูดเล่น
แต่มาอ่านดูอีกที มันไม่น่าฟัง ไม่เหมาะที่จะพูด...ออกไป

แป้ง..(จะโกรธมั้ยเนี่ย..อย่าโกรธน้องนะ ..ให้น้องรู้จักกับพวกพี่ๆแบบนี้ไปก่อนนะ
นะ..น๊ะ..น๊า..)

เออ....!!!!!!!!!!!

[Sita]

""เป็นคำตอบรับที่เพราะที่สุด เท่าที่เคยฟังมาเลยนะเนี่ยยย..เออ!!!!

ขอบคุณนะ..พี่หมึก..





แป้ง..(แล้วมีความคิดที่จะสะกิดสีข้างน้องบ้างมั้ย...เค้าปล่าวววว..ปราโจบบบ..)

[catcaty]

อือ.........!