นิทานน้ำเน่า "คนไม่แพ้คน (โว้ย....)"

[kimzagass]

จาก : Sombutt
ถึง : kim za gass
ตอบ : 26/12/2012 2:42 pm
ชื่อกระทู้ : ฝากเว็ปนี้อีกอันครับ

กราบลุงคิมที่เคารพอย่างสูง

----------------------------------------------------------------------------------------


REMARK :

TO SOMBUT :


เห็นโพสเรื่องนี้แล้วส่งถึงลุงคิมที่ "ข้อความส่วนตัว" ปกติ FILE นี้เขานิยมใช้เฉพาะเรื่อง
ส่วนตัว อาจจะเป็นความลับเฉพาะหรือไม่ลับเฉพาะก็ว่ากันไป เหมือน E-MAIL ประมาณนั้น

ลุงคิมอ่าน 3 เที่ยว ไม่พบเบาะแสใดส่อไปทางเรื่องลับ ตรงกันข้ามกับเห็น "ส่วนลึกของหัว
ใจลูกผู้ชาย" ชัดเจนแจ่มแจ๋ว ว่าแล้วก็ COPY เรื่องนี้จาก "ข้อความส่วนตัว" มาไว้ที่ WEB
BORD เพื่อให้หลายๆคนได้เก็บไปคิด (เน้นย้ำ....คิด)

บอกแล้วไง "คำพูดเพียงบางคำ จากคนบางคน ในบางโอกาส ได้ฟังแล้วเอามา คิด-วิเคราะห์-
ประยุกต์ สามารถพลิกผันสถานการณ์ได้...." (เซอร์ วิลตัน เชอร์ชิล / รัฐบุรุษ อังกฤษ)


ชื่อกระทู้ "น้ำเน่า" คำนี้ มาจากข้อความที่คุณโพส.............O.K. ?

----------------------------------------------------------------------------





นิทานน้ำเน่า "คนไม่แพ้คน (โว้ย....)

ผมโดนควายเหล็กมันถีบ ช้ำในยังไม่หายเจ็บดี แขนขวาพอยกย้ายขยับเขยื้อนได้ แต่บริเวณ สบัก มันยังเสียวๆ เสียงมันหาย
ไปเฉยๆ แหบเหมือนเป็ดเทศ ไม่เป็นไร ชีวิตยังไม่สิ้น สู้มันต่อไปครับ


ต้องกราบขอบคุณลุงคิมอย่างมาก จากที่เคยทำแต่สวน ไม่เคยปลูกข้าว ไม่เคยทำนามาก่อนในชีวิต ผมได้ตำตอบ คำอธิบาย
จากลุง รวมทั้งทิดแดง ศาลายา พี่ชายที่เป็นธุระจัดการเรื่องต่างๆ ให้ จนทำให้ลูกผู้ชายเล็กๆ คนหนึ่งที่ถูกสบประมาท ถูก
ดูหมิ่น ดูถูกสารพัด และจากที่แม่ยายยกนาให้ทำเอง 6 ไร่ พอรู้ว่าจะทำแบบอินทรีย์ กลัวไม่ได้ข้าวกินเลยให้ทำแค่ 2 ไร่ ....


เครื่องมือทำนาทุกอย่างไม่มี นอกจากมีดพร้าจอบเสียมและเครื่องมือทำสวน... ขอยืมอุปกรณ์ทำนาจากพี่ๆ (ของเมีย) เค้า
ไม่ให้ยืมบอกเดี๋ยวเครื่องเค้า รุ (พัง) เลยต้องเช่าจากเพื่อนบ้านคนหนึ่ง...ไม่มีใครบอกวิธีการใดๆ นอกจากเพื่อนสนิทคนหนึ่ง
ที่ไม่มีใครในหมู่บ้านอยากคบ เพราะความจนแทบไม่มีจะกิน แต่ผมคบและให้ความเป็นเพื่อนที่สนิท ..ค่าของความเป็นคน
ไม่ได้อยู่ที่จนหรือรวย ...


อ้ายยก คนจนแต่หยิ่ง ไม่เคยขอใครกิน ทำงานทุกอย่างเพื่อแลกกับเงิน ซื่อบริสุทธิ์ ผมได้อ้ายยกมาช่วยทำนา ....ทำงาน
3 วัน ผมให้ 500 เอามาคืน 50 บาท บอกว่า ค่าตัวอ้ายวันแค่ 150


มิ.ย. 2554 ทำนาปีแรกครั้งแรก ทำตามที่ลุงแนะนำเกือบทุกอย่าง นอกจากบางเรื่องต้องดัดแปลง ....เนื้อที่ 2 ไร่ แบ่ง
ปลูกข้าวเจ้า (กข15) 1 ไร่ 2 งาน ปลูกข้าวเหนียวเอาไว้กิน 1 งาน เกี่ยวแล้วได้ข้าวเจ้า 22 กระสอบ (กระสอบละ 30
กก.)...ได้ข้าวเหนียว 8 กระสอบ..คิดในใจข้าวเจ้า 22 x 30 = 660 กก. ข้าวเหนียว 8 x 30 = 240 กก รวมแล้ว
2 ไร่ ได้ข้าว 900 กก. เฉลี่ยแล้ว 45 ถังต่อไร่...ดีหรือไม่ดีผมไม่ทราบ แต่อ้ายยกแอบกระซิบว่า....อีสาย (ชื่อพี่เมีย)
ทำ (เคมีล้วนๆ) ทุกปีได้ข้าวแค่ 35-40 ถัง ของคิง (มึง) ทำอินทรีย์ผสมเคมี ทำปีแรกได้ข้าว 45 ถัง อ้ายดีใจกับคิง นึก
ในใจกลัวจะไม่ได้กินข้าว แต่ไม่กล้าพูด เพราะคนอื่นทำแล้วได้ข้าวน้อยเลยไม่มีใครอยากทำ.....


..ทันทีที่บรรจุกระสอบเสร็จยังไม่ทันขนเข้าตู๊ข้าว (ยุ้ง) พี่สาวบอกน้องสาว... พี่ขอยืมข้าวเจ้ากระสอบนึง ...ยังไม่ทันน้อง
สาวจะอ้าปากพูด.. พี่เขยยกแบกกลับบ้านหน้าตาเฉย...การใช้มื้อ (ใช้แรงแบบลงแขก) มีแถมข้าวด้วยครับ ผมบอกแม่
บ้านภายหลังว่า ให้เค้าไป ไม่ต้องไปทวงคืน เพราะบางครั้งลูกเราก็ไปกินไปนอนที่บ้านป้า


ที่เคยเล่าในกระทู้ว่า ....ข้าวตามคิมต้นมันแข็งแต๊ โดนพายุ ข้าวบ่อต้าว (ข้าวไม่ล้ม)...ผมประกาศกลางลานตีข้าวบอกว่า


ผมขอยกข้าวกองนี้ให้อุ๊ยจัน (ชื่อแม่ยาย) ทั้งหมด ขอเพียงกระสอบเดียว จะสีแล้วส่งให้ พ่อ พี่ชาย ผู้มีพระคุณ และขอกิน
ฝีมือตัวเองซักน้อยเดียว ..ช่วยแบกขึ้นยุ้งให้ผมด้วย... ทุกคนเงียบ ยืนนิ่งกันหมด ...ผมเดินเข้าบ้าน อ้ายยกเดินเข้ามา
กอดคอ...คิงมันซุ๊ดยอดคน....และเมื่อสีแล้ว ส่วนหนึ่งเก็บเอาไว้กิน ที่เหลือฝากมาให้พ่อ น้องๆ พี่ชาย และที่สำคัญบอก
พี่ชายว่า ฝากมาให้ลุงได้ชิม


ต่อมาทำนาปรัง คราวนี้แม่ยายให้ทำ 6 ไร่เต็มพื้นที่ ส่วนนาของแก 4 ไร่อีกแปลงหนึ่ง พี่สาวขอทำนาปรัง แต่โดน
ทางการหลอกว่ามีน้ำ ก็ปล่อยน้ำมาให้ ทุกคนไถ เตรียมทำนาปรัง สุดท้าย พ่อหลวง (ผู้ใหญ่บ้าน) ประกาศว่า น้ำทำนา
ปรังจะไม่มี เพราะเปิ๊นไม่ให้ปล่อยน้ำ ....อ้าเฮ้ย ชิบ...ละซี หว่านไปแล้วทำไง ทุกคนต้องดิ้นเพื่อตัวรอด


เดือดร้อนถึงพี่ชาย ซึ่งก็สุดยอดเหมือนกัน ส่งเครื่องไดรโว่ ท่อ 2 นิ้วไปให้ ดูดน้ำจากน้ำบ่อ (บ่อน้ำที่ทางเหนือมีไว้กิน
ไว้ใช้)...ทุกคนละแวกใกล้เคียงเดือดร้อน เพราะบริเวณใกล้เคียง ต่อท่อดูดน้ำจากบ่อนี้ไปกินทั้งนั้น เลยกลัวน้ำจะหมด
บ่อไม่มีน้ำกิน ...


ผมโทรบอกพี่ชายๆ บอกว่า ...กูจะเล่นอะไรให้มึงดู ...มึงไปหาคนชื่อนี้ ที่สำนักงาน....ในเมือง แล้วโทรหากู ๆ
จะคุยกะเค้าเอง ....สุดท้ายได้เครื่องไดรโว่มาอีกสองตัว รวมเป็น 3 ดูดน้ำจากน้ำบ่อ 3 เครื่องพร้อมกัน ต่อสายจาก
น้ำบ่อถึงแปลงนายาว 100 กว่าเมตร สามวัน สองคืน น้ำเต็มแปลงนา 6 ไร่ แต่น้ำในน้ำบ่อไม่แห้ง ...ผมก็งง พี่ชาย
บอกว่า ...ไอ้โง่ ตรงนั้นมันเป็นตาน้ำใต้ดิน ดูดเท่าไหร่ไม่มีวันหมด คนโบราณเค้าเก่งที่หาน้ำจากใต้ดินได้ ....


ผมถามว่า...ทิดรู้ได้ยังไงว่าน้ำจะไม่หมดบ่อ.... พี่ชายบอกว่า ...มึงจำได้มั๊ย สมัยที่มึงมาอยู่ใหม่ๆ กูมาหามึง อุ้ยดี (พ่อตา
ตายไปแล้ว) เคยเอาเครื่องสูบน้ำ สามสี่ตัวดูดน้ำเพื่อจะล้างบ่อ ดูดเท่าไหรก็ดูดไม่แห้ง มึงจำไม่ได้เอง ไอ้โง่ ไม่รู้จักจำ
อะไรไว้มั่ง....เออจริงแฮะ สมแล้วที่โดนด่า...


มาปี 2555 ทำนาปีที่ผ่านมา แม่ยายบอกให้ทำส่วนข้างบ้าน 6 ไร่ ส่วนของแกอีกแปลง 2 ไร่ ผมบอก ขอทำข้างบ้าน
แค่ 6 ไร่พอ แต่ขอทำตามวิธีของผม ห้ามใครยุ่งนะ ส่วน 2 ไร่กลางโต้ง (กลางทุ่ง) ให้พี่สายทำไป...แกบอกว่า ..
หนาน(คนที่บวชแล้วบ้านเราเรียกทิด ทางเหนือเรียกหนาน) จะยะจะไดก็ยะเต๊ะ....ผลสุดท้ายผมแค่ลุยไถได้ไม่เท่าไหร่
โดนควายถีบซะก่อน สุดท้ายก็ได้อ้ายยก เมียและแม่ยายช่วยกันทำ ...คราวนี้ผมบัญชาการ (ชี้นิ้ว) มั่งละ .... ข้าวใกล้
จะท้อง ปุ๋ยลุงใกล้จะหมด แม่ยาย..หนาน ปุ๋ยตาคิมใกล้จะเสี้ยงแล้วหนา ยะจะได (ปุ๋ยลุงใกล้จะหมดแล้วนะ ทำไงดี) ....


ให้เมียโทรหาทิดแดง ...พูดเสียงแหบ ๆ ได้สองสามคำ ...ทิดปุ๋ยใกล้จะหมด.... เออรู้แล้ว กูคุยถามเมียมึงตลอดแหละ
ว่าเป็นไงมั่ง.. โทรสั่งลุงไปแล้วคอยหน่อย....สุดท้ายก็ได้ปุ๋ยลุงมาทันเวลา ทุกอย่างอัดลงไปทันรับท้องพอดี แต่ก่อนหน้าที่
รอปุ๋ย แม่ยายแอบให้พี่เขยเอา ยูเรียไปหว่าน ข้าวโดนลมพายุ ล้มไปหน่อยนึง ...อีแม่ใส่น้อยเดียวเอง .....คราวนี้ทันสมัย
ครับ ใช้รถเกี่ยว 6 ไร่ ได้ข้าว (กข15) 4,220 กก. โรงสีให้ราคาตันละ 15,000 ให้แยกกองไว้ต่างหาก เพราะเป็นข้าว
อินทรีย์ ปลอดภัยจากสารและยาฆ่าแมลง สั่งเมีย ...บอกหนานบัติให้ทำข้าวแบบนี้ตลอดเน้อ จะให้ราคาเต็มๆ ไม่หัก
ความชื้น ข้าวลีบ ข้าวปน อ.เวียงชัย มีคนทำไม่กี่คน ....ผมบอกยกให้แม่ยายอีกตามเคย คราวนี้ยกให้ทั้งหมด ไม่ได้
เก็บเอาไว้เลย ไม่มีฝากให้ใครด้วย .....แต่หลังจากขายข้าวได้ซักอาทิตย์ ....มีเสียงหมู่คนเฒ่า(คนแก่) เพื่อนๆ แม่ยาย
ร้องรำทำเพลงกันหลังบ้านสนุกสนาน.... เมียไม่อยู่จะถามใครได้ ....อ้ายยกเดินถือแก้วเหล้าออกมาหน้าบ้านพอดี....
อุ้ยจัดงานอะไรกัน


...คิงบ่ฮู้ก๊า แม่เมียคิง เปิ้นขายข้าวได้ส่วนของเปิ้น แล้วได้จากส่วนของลูก รวมกับข้าวของคิง ได้เงินไปถ่ายโฉนดจาก
ธ.ก.ส. มาแล้ว หมู่คนเฒ่าเลยมาแสดงความดีใจกะเปิ้น ...อ๋อเป็นเช่นนี้เอง ...เมียเล่าให้ฟังว่า ที่ได้เงินขายข้าวปีก่อน
รวมกันแล้วไปใช้หนี้ ธ.ก.ส. ได้ส่วนหนึ่ง ปีนี้อีกส่วนหนึ่ง เลยได้โฉนดคืน


คิดไปแล้ว ลึกๆ ผมก็ภูมิใจที่ช่วยให้คนแก่ได้นอนตายตาหลับ และที่ดินของแกแปลงนี้มันก็คงไม่ไปไหน ก็คงเป็นของ
ลูกผม หลานของแกนั่นแหละ


เล่า นิทานน้ำเน่า ให้ลุงฟังยืดยาว กราบขออภัย ...ปีนี้ไม่ได้กินข้าว แต่ขอให้ลุงได้รับหลายๆ อย่างในสิ่งที่ลุงแนะนำจน
ทำได้ประสบความสำเร็จ ...ยังมีข้าวพื้นเมืองที่ดีๆ กินแล้วมีประโยชน์อีกแยะ อาจปลูกแล้วได้ผลผลิตต่อไร่น้อย แต่
มันน่าท้าทาย กาแฟโรบัสต้า ชอบน้ำ ยางพาราชอบน้ำ แต่เวลานี้กาแฟโรบัสต้า ปลูกได้ผลผลิดดีบนดอย ปลูกแล้วส่ง
สตาร์บั๊ค ... ยางพาราปลูกได้ทั่วทุกภูมิภาค น้ำยางดีกว่าทางใต้ ...ถ้าเกิดผมลองบ้า เอาข้าวสังข์หยดจากพัทลุงมา
ปลูกที่เชียงราย เกิดมันดีขึ้นมา คราวนี้ลุงจะได้ พัทป้า แบบอึ๋มๆ ใครจะรู้


ลุงกำลังเปิดกระทู้ ข้าวสายพันธุ์ไทยๆ ผมขอฝาก เว็ปนี้ให้ลุงลองพิจารณาครับ

http://www.arda.or.th/kasetinfo/rice/rice-cultivate&fertiliset/rice-cultivate_fertilise2.html#nawan


...ทำไมมึงไม่เอาลงเอง.... ทิดแดงบอกว่า มด กับ ราชสีห์ สำหรับผมเป็นแค่ แมลงหวี่ ไหนเลยจะกล้ากับ พญาอินทรีย์
(อินทรีย์นำ เคมีเสริม ตามความเหมาะสม) ลุงนั่นแหละดีแล้ว ...ผมขอแจมก็แล้วกัน...

พูดถึง ยัยเฉิ่ม...นิดนึง ผมก็ไม่เก่งเรื่องข้าว แนะนำอะไรไปเค้าก็ไม่อยากเชื่อ แล้วบางเรื่องก่อนจะทำไม่ถาม ทำไปแล้วมา
ถามว่าดีมั๊ย ผมกับทิดแดงก็เพียงลุ้นเพื่อให้ปลดหนี้ แล้วก็หวังว่า จะได้ที่แปลงนี้ซึ่งแต่เดิมเป็นของพ่อ เอากลับคืนมา แต่
บางครั้งลุ้นแล้วก็เหนื่อยใจ



ขอกราบอวยพรให้ลุงและครอบครัว มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคาพญาธิ อายุยืนยาว ตลอดกาลนาน


ขอบคุณครับ


.

[cherm]

สวัดสีค่ะลุงคิม
สวัสดีค่ะ ทิดแดง ทิดบัติ



"คนไม่แพ้คน (โว้ยยยย...)"


ยัยเฉิ่ม อ่านแล้ว โห....ทำไม่พี่เราเก่งจังแฮะ ทำนาสองรอบ ปลดนี้ให้แม่เฒ่าได้แล้วสุดยอด
และขอบอกลุงคิม ว่ายัยเฉิ่มก็มีโอกาสได้กิน ข้าวหอม นุ่ม อร่อย ขอบคูณค่ะ


ยัยเฉิ่ม คงต้องเรียนรู้อีกมาก แต่รับรองได้เลยว่า ต้องดำเนินตามรอยทิดบัติแน่นอน ค่ะ



.

[songpon03122526]

สวัสดีครับลุงคิม พี่แดง พี่บัติ คุณเฉิ่มและสมช.ทุกท่าน


นิทานเรื่องนี้อ่านแล้วได้ใจจริงๆ คนไม่แพ้คน คือ คนที่ทำอะไรไม่ยอมแพ้ใจตัวเอง


ยินดีด้วยกับพี่สมบัติที่แม่บ้านปลดหนี้ได้สำเร็จ เป็นเขยที่กตัญญูแท้


นิทานเรื่องนี้บอกว่า "ไม่ต้องถามว่าฉันทำนาต่อไร่ได้ข้าวมากไหม โปรดถามว่าหลังจากทำนาแล้วเหลือเวินไว้ใช้เท่าไหร่ "


เรื่องแปลกแต่น่าจะจริง ผู้คนทำนาแบบลุงคิม ทำสองสามรุ่นแล้ว มีแต่คนรวย ปลดหนี้ปลดสินได้ น่ายินดีครับ



ขอบคุณครับ



.

[kimzagass]

......

[Sombutt]

[Sombutt]

[taoklong]

สวัสดีครับลุงคิม พี่สมบัติ พี่แดงศาลายา ป้าเฉิ่ม(จะเป็นชาวนา) คุณทรงพลและสมาชิกที่ไม่ได้เอ่ยนาม


ผม "เฆ่าคล่อง" อยู่ประจวบฯ ติดตามฟังรายการวิทยุของลุงไม่ได้เลย ผมอยู่ห้วยยางใกล้ๆโรงพัก ที่มีตำรวจ
ตรวจสิบล้อเอาตังค์.....รถเก๋งไม่ยักกะตรวจเนาะ....รังแกได้แต่ชาวบ้าน

ตอนอยู๋หนองปรง บ้านคนลาว-ไทยทรงดำ เขาย้อย เพชรบุรี คลื่นชัดแจ๋วครับ ตอนนี้เลยดูได้แต่เน็ต ลุงคิม
อย่าด่าผมล่ะ.....

จากเน็ตหาวิทยุ - จากวิทยุจะไปหาเน็ต ผมอ่านกระทู้ที่ลงไว้ของหลายๆท่าน แต่ก็ไม่ได้ร่วม เข้ากระทู้ของพี่
แดงเรื่องสัญจรภาพเหนือก็ตามอ่านอยู่ เทศกาลจับนม....หลานๆ เด็กอนุบาลเรียกผมให้เปิดเน็ต...

ไม่มีประเด็นคำถามครับ แต่คิดอะไรได้ก็จะลง...ตามเรื่องหนูจิราพร วิทาโน ลูกศิษย์ลาดกระบังเรื่องทำ trial
ใหม่ๆอยู่ครับ....


ชอบขโมยความคิด แค่ไม่ชอบลงทุน


.

[songpon03122526]

สวัสดีครับลุงคิม พี่แดง พี่สมบัติ พี่เฉิ่ม และสมช.ทุกท่าน

ขอบคุณพี่สมบัติ ที่ช่วยให้ความรู้เกี่ยวกับการทำนา การทำเทือก

นาที่บ้านส่วนมากเป็นนาดินทราย ไถได้ 2-3 วัน ดินก็แห้ง ทำเทือกอย่างไรไม่มีน้ำ ที่บ้านไถดะครับ
เอาดินด้านบนอยู่ล่าง ดินล่างอยู่ข้างบน

1. ถ้าใส่ 30-10 -10 ลงไป นาที่บ้านผมไม่มีน้ำ จุลินทรีย์จะตายไหมครับ
2. มีวิธีดูแลดินนาดินทรายอย่างไรให้ดินดี แต่ดินนั้นไม่มีน้ำขัง ใช้น้ำในนาหมักฟางไม่ได้ไม่มีน้ำ
3. ยิปซั่ม และซิลิก้า อัตราใช้ต่อไร่ ขนาดไหนครับ
4. พี่สมบัติขอเบอร์โทรหน่อยครับ


ลุงคิม พี่สมบัติ พี่แดง ตอบผมด้วยนะครับ



ขอบคุณครับ


.

[kimzagass]

[Sombutt]

[Sombutt]

สวัสดีครับลุง และเพื่อน ๆ สมาชิกทุกท่าน


ผมหยุดภาระกิจจากนิทานน้ำเน่าไปนาน อยากเขียนต่อ คิดไปคิดมา มันไม่ใช่นิทาน แต่เป็นชีวิตจริง ตัวละครมันก็มีตัวตนจริง ๆ เขียนต่อไป มันก็จะต้องพาดพิงตัวตน คนที่เราเอามาอ้าง มันจะไม่เป็นการดี ที่เป็นการเอาสิ่งไม่ดีของคนอื่นมาอ้างเพื่อให้คนอื่นเห็นว่าเราเป็นคนดี ถ้าหากจะเล่าต่อ มันก็จะวนเวียนเหมือนพายเรือในอ่าง ไม่มีวันจบสิ้น

เรื่องทั้งหมดเพราะเราไม่มีที่ดินทำกินของเราเอง อาศัยคนอื่นเค้าทำ เค้าจะให้เราย้ายไปทำตรงไหนเราก็ต้องไป มันเป็นภาระจำยอม และเป็นประเพณีปฏิบัติ ที่ภรรยาเป็นลูกคนสุดท้อง ต้องอยู่กับแม่ เรียกว่าเป็นคนเลี้ยงแม่ ว่างั้นนะ การที่จะแยกตัวออกไปเหมือนพี่ ๆ ที่เค้ามีครอบครัว ก็เท่ากับทิ้งแม่ให้ต้องอยู่คนเดียว ถ้าไม่ติดเรื่องตรงนี้ ผมคงแยกตัวออกไปนานแล้ว

แต่การทำนารุ่นที่ 6 นี้ ได้รับความเมตตาจาก อา (น้องสาวคนเล็กของพ่อตา) มีที่ดินเป็นที่นาที่ไม่มีคนทำ เค้าเห็นเรามีปัญหาแยะในเรื่องที่ดินทำนา เค้าก็เลยเมตตาให้เราเข้าไปทำ ขอทำเป็นการเช่า แกก็ไม่เอา ให้เข้ามาทำฟรี ๆ ซึ่งก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่า เค้าจะไม่ให้เราทำวันไหน แต่ก็ทำตรงนี้มา 2 รุ่นแแล้ว...

เขียนไปเขียนมา น้ำเริ่มจะส่งกลิ่นเน่า แค่นี้ก่อนนะครับ



.