บนเนื้อที่กว่า 100 ไร่ใน ต.บางตลาด อ.คลองเขื่อน จ.ฉะเชิงเทรา ที่ถูกแปลงสภาพเป็นฟาร์มนกแก้วครบวงจร สัตว์เลี้ยงในดวงใจของอดีตรองนายกรัฐมนตรี "ดร.โภคิน พลกุล" ที่ถูกพัฒนาให้เป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของเมืองแปดริ้ว

 "ตอนนี้เรามีพ่อแม่นกกว่า 1,000 คู่ แต่ละคู่อยู่ในกรงพื้นที่ขนาดใหญ่ 5X6 เมตร สภาพแวดล้อมแบบธรรมชาติ เน้นความสะอาด ไม่มีกลิ่นเหม็น ทำให้พ่อแม่นกมีสุขภาพแข็งแรง ไม่แออัด สุขภาพจิตดีให้ลูกแข็งแรง ลูกนกที่เกิดมีประวัติพ่อแม่ที่ถูกต้อง มีห่วงรหัสตั้งแต่เกิด ได้รับอาหารเกรดเอ และชั่งน้ำหนักเพื่อควบคุมคุณภาพและการพัฒนาของลูกนกตามมาตรฐานสากล มีห้องฟักไข่และห้องอนุบาลลูกนกเพื่อป้องกันการติดเชื้อ" ศุภกร พลกุล เจ้าของฟาร์มเผยรายละเอียด 

 เขาเผยอีกว่า นกในฟาร์มจะเป็นตระกูลมาคอว์ทั้งหมด ซึ่งมีทุกสายพันธุ์ที่มีอยู่ในโลกนี้ เหตุผลที่เลี้ยงนกชนิดนี้ก็เพราะเป็นนกที่เลี้ยงง่าย พูดเก่ง เป็นสัตว์ที่เชื่อง เป็นเพื่อนเล่นได้ ที่สำคัญมีภูมิต้านทานสูง ไม่เป็นโรคง่ายๆ เมื่อเปรียบเทียบกับนกหรือสัตว์ปีกชนิดอื่นๆ จะดีกว่ามาก เห็นได้จากที่ผ่านมาแม้จะมีโรคที่เกี่ยวกับสัตว์ปีกระบาด แต่ที่ฟาร์มกลับไม่มีปัญหาแต่อย่างใด 

 "นกต่างกับหมาและแมว เพราะมันพูดได้ นกแก้วมันพูดได้เป็นพันคำ คือตระกูลนกแก้วนี่จะพูดได้หมดไม่ว่าสายพันธุ์ใด แต่เราก็ต้องฝึกเขา แล้วก็ทำให้จิตใจเราอ่อนโยนเป็นรักสัตว์ อย่างนกแก้วนี่เป็นนกที่ฉลาดนะ มันรู้นะว่าใครจะมาทำอะไรกับมัน บางคนเข้าไปในกรงพวกมันบินหนีหมดเลย ขณะที่บางคนเข้าไปมันก็กรูกันเข้ามาหามาเกาะตามแขน ตามไหล่" เจ้าของฟาร์มคนเดิมเผย

สวนปาล์ม-ฟาร์มนกแห่งนี้ปัจจุบันเปิดบริการให้นักท่องเที่ยวที่สนใจเข้าไปสัมผัส ศึกษาเรียนรู้วงจรชีวิตของนกตระกูลนี้ได้อย่างเต็มที่ โดยวิทยากรคอยให้รายละเอียดในทุกขั้นตอน

สนใจเยี่ยมชมเป็นหมู่คณะ ติดต่อได้ที่คุณณัฐยา ธารสวัสดิ์ ผู้จัดการฟาร์ม โทร.08-1372-1196 ได้ตลอดเวลา

นกแก้ว*****ATOO

นกแก้ว . 2544 (ออนไลน์) . เข้าถึงได้จาก : http://pet.sundayplaza.com/fish/story/discus.htm นกแก้ว*****ATOO นกแก้วที่เรียกชื่อว่า "คอคคาทู"จัดว่าเป็นนกที่มีขนศรีษะตั้งเป็นยอดสูงเรียงหลั่นกันไปคล้ายหงอน ถือกันว่าเป็นนกที่มีรูปร่างสวยงามมาก อุปนิสัยของนกแก้วชนิดนี้ไม่ชอบอยู่ตัวเดียวอย่างโดดเดี่ยว เป็นมิตรกับคนได้ดี จงอยปากมีขนาดใหญ่และมีกำลังมากในการจิกแทะ ถิ่นกำเนิดของนกแก้วชนิดนี้ อยู่ในออสเตรเลียเพียงแห่งเดียว กล่าวกันว่านกแก้วชนิดนี้บางตัวมีอายุยืนถึง 100 ปี เช่นเดียวกับ นกแก้วพันธุ์ใหญ่ชนิดอื่น ๆ โดยทั่วไป ลักษณะเด่นของนกแก้ว "คอดคาทู" คล้ายคลึงกับนก "หงส์หยก" มากเช่น การชอบอาบน้ำฉะนั้นผู้เลี้ยง ควรอาบน้ำให้นกทุกวันเพื่อทำให้นกร่าเริง และมีขนสวยงามสะดุดตา ชนิดของนกแก้วชนิดนี้แบ่งได้เป็น GREAT SULPHUR-CRESTED *****ATOO (เกรท ซัลเฟอร์-เครสท์ คอคคาทู) โดยทั่วไปแล้วสีของนกแก้ว คอคคาทูลำตัวจะมีสีขาว หรือสีเทาจนถึงสีเทาเข้ม ส่วนเจ้าเกรท ซัลเฟอร์-เครสท์ ตัวนี้ลำตัวเป็นสีขาวบนศรีษะหรือหงอนนั้นมีสีเหลืองคล้ายสีกำมะถัน จึงมีชื่อเรียกตามลักษณะว่า"หงอนเหลือง" บริเวณใต้คางและปีกก็มีสีเหลืองแต้มเป็นจุด ๆ ขนาดของลำตัววัดจากจงอยปากจนถึงปลายหางยาวประมาณ 20 นิ้ว ส่วนการผสมพันธุ์ของนกแก้วชนิดนี้ ต้องปล่อยให้ผสมพันธุ์กันเองตามธรรมชาติอย่างอิสระ ไม่มีอะไร มารบกวน เป็นนกที่แข็งแรง กินอาหารเก่ง กล่าวกันว่านกแก้วชนิดนี้มีอายุยืนถึง138ปี อีกชนิดหนึ่งซึ่งมีลักษณะเหมือนนกแก้วชนิดนี้มากคือเลซเซ่อร์ ซัลเฟอร์-เครสท์ (Lesser-Suphur-crested) จัดเป็นนกแก้วชนิดหงอนเหลืองเหมือนกันแต่มีขนาดเล็กกว่า โดยมีความยาวเพียง12นิ้วครึ่ง ผสมพันธุ์กัน ได้ง่ายนกทั้งสองชนิดตี้มีความสามารถฝึกสอนให้พูดได้ BLOODSTAINED *****ATOO (บลัดสเตนด์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วชนิดใหม่ที่เกิดจากการเพาะพันธุ์ในสวนสัตว์โดยแต่เดิมนั้นเป็นนกพื้น ๆ มีมีอยู่ในออสเตรเลีย เป็นนกที่ชาวไร่ชาวนาในเขตนั้นเกลียด เพราะชอบลงไปกินพืชไร่ของชาวนาชาวสวน เป็นนกที่มีสีขาวที่ใบหน้า ส่วนที่หัวและคอเป็นสีชมพูอมม่วง บริเวณปีและหางมีสีเหลืองเหลือบเรื่อ ๆ เป็นนกที่น่ารักและสามารถฝึกให้ พูดได้พอใช้ GANG GANG *****ATOO (กัง-กัง คอคคาทู) เป็นนกแก้วชนิดใหม่อีกชนิดหนึ่งอีกชนิดหนึ่งว ที่ได้มาจากการเพาะผสมพันธุ์ในส่วนโวเบิน(Woburn)ซึ่งเป็น สวนธรรมชาติของอังกฤษ มีสีพื้นเป็นสีเทาทั้งเทาอ่อนและเทาแก่หลายชนิด หงอนมีสีแดงแต้มหลั่นกันไป เหนืออกมีสีแดงสลับขาวลักษณะเพศผู้และเพศเมียสังเกตุที่หงอน โดยนกเพศเมียหงอนเป็นสีเทาขนาดความ ยาวของนกโดยประมาณ14นิ้ว เป็นนกที่ร่าเริงแข็งแรง เป็นมิตรคบกับคนได้ดี แต่ไม่เหมาะที่จะนำมาเลี้ยงเพื่อ ฝึกสอนให้พูด เพราะนกพวกนี้ชอบส่งเสียงเจี้ยวจ้าวอวดผู้อื่นตลอดเวลา LEADBEATERS *****ATOO (เลคบีทเตอร์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วที่มีสีขาวสะอาด และมีผู้นิยมเลี้ยงมากชนิดหนึ่ง ลำตีวสีขาวขนหงอนมีแถบสีเหลืองและแดงบริเวณ คอและใต้ปีก และส่วนใต้ของบริเวณอื่น ๆ มีสีม่วงอมชมพู ตัวเมียและตัวผู้มีลักษณะเหมือนกันมาก ขนาดความ ยาวของลำตัวประมาณ14นิ้ว จัดเป็นนกที่แข็งแรง สามารถผสมพันธุ์ได้ หากทำรังให้เป็นรูปกล่องลึกและใหญ่ ในที่ซึ่งกว้างขวางปราศจากสิ่งรบกวน สามารถฝึกสอนให้พูดได้เก่งและหลายคำกว่าคอคคาทูทุกชนิด ROSEATE *****ATOO (โรซิเอท คอคคาทู) จัดเป็นนกแก้วคอคคาทู ประเภทที่มีผู้นิยมเลี้ยงกันอย่างกว้างขวางมากกว่าคอดคาทูทุกชนิด ลักษณะโดยทั่วไป ตัวผู้จะมีสีเทาเหมือนบรินซ์อยู่ตอนบนของลำตัว บริเวณใต้หัวต่ำลงมาเป็นสีชมพูม่วง ขนหงอนเป็นสีขาวเรียง เป็นแถวแต่งแต้มด้วยสีชมพูเป็นจุด ๆ นกตัวเมียโดยทั่วไปขนบริเวณหงอนจะเป็นสีม่วงออกชมพูเข้ม และตา ส่วนหนึ่งเป็นสีน้ำตาลแดง ส่วนตัวผู้ตาสีดำสนิทเหมือนสีนิล สามารถเลี้ยงร่วมกับนกแก้วชนิดอื่นได้ เหมาะ อย่างยิ่งสำหรับนักเลี้ยงนกแก้วที่เริ่มเลี้ยงใหม่ ๆ ขนาดความยาวของลำตัวประมาณ14นิ้ว สามารถผสมพันธุ์ ได้ง่ายตามธรรมชาติ SALMON-GCRESTED *****ATOO (แซลมอน-เครสท์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วคอคคาทูที่มีลำตัวสีขาว เว้นแต่หงอนเท่านั้นที่เป็นชมพูออกเนื้อปลาสด ลักษณะการสังเกตุว่านกตัว ผู้หรือตัวเมียนั้น สังเกตุได้จากม่านรอยตา โดยในนกตัวเมียจะเป็นสีน้ำตาลส่วนตกตัวผู้จะเป็นสีดำหรือสีเทา เกือบดำ ขนาดความยาวประมาณ20นิ้ว จัดเป็นนกแก้วที่มีนิสัยดี ว่านอนสอนง่ายมีนิสัยชอบส่งเสียงร้องดัง แสบแก้วหูมักผสมพันธุ์ได้โดยวิธีกระตุ้นจากนกคู่อื่น SLENDER-BILLED *****ATOO (ซเลนเดอร์-บิลด์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วสีขาวที่สีสีแดงแต้มเป็นจุดอยู่ที่หน้าผากและเหนือบริเวณข้อพับของปีก ส่วนที่แก้มมีขนสีฟ้าแต้ม หัวและหน้าอกเรียงเหลือบด้วยสีชมพูม่วง บริเวณใต้หางใสีเหลืองกำมะถัน ขนาดของลำตัวยาวประมาณ18 นิ้วเหตุที่ยกชื่อนกแก้วชนิดนี้ว่า Slender-billed เป็นการเรียกตามลักษณะของจงอยปากที่ยาวกว่านกแก้ว ชนิดอื่น ๆ เพราะนกแก้วชนิดนี้ต้องใช้จงอยปากในการขุดรากไม้ หรือหัวผลไม้อื่น ๆ ในออสเตรเลียอันเป็น ถิ่นกำเนิดเดิมเป็นอาหาร เป็นนกที่แพร่หลายมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบชนบทของออสเตรเลีย

นกแก้วน่ารู้ 

ชนิดและพันธุ์นกแก้ว

• ครอบครัวแพร์รัทส์ (Parrot)
• พันธุ์คอคคาทู (*****atoos)
• พันธุ์มาคอว์ (Macaws)
• พันธุ์เลิฟเบิรด์ (Lovebird)
• พันธุ์พาร์ราคีท (Parrakeets

ที่อยู่อาศัยและวิธีเลี้ยง

1. เลี้ยงโดยให้เกาะอยู่บนคอน ขาตั้งและคอนสำหรับนกแก้วนั้น จะทำให้นกรู้สึกอิสระและออกกำลังกายได้สะดวก คอนควร ทำด้วยวัสดุเนื้อแข็ง ถ้าคอนเป็นไม้ปลายทั้งสองควรหุ้มด้วยโลหะ มิฉะนั้นนกจะฉีกแทะเล่น ในกรณีที่นกยังไม่เชื่องพอ ควรใช้กำไลสวมข้อเท้าซึ่งติดกับโซ่สวมไว้ก่อน และควรขลิบปีก เสียข้างหนึ่งเพื่อป้องกันนกบินหนี บริเวณขนที่จะต้องตัดออกคือขนปีกชั้นที่ 1 ทั้ง 5 โดย ขลิบออกประมาณ 1 นิ้ว
2. เลี้ยงด้วยกรงภายใน ในกรณีที่นกแก้วเป็นนกรูปร่างเล็ก ขนาดของกรงโดยทั่วไปแล้วไม่ควรมีขนาดกว้างสูง ต่ำ กว่า 2x3 ฟุต ขนาดของกรงนั้นจะเหมาะสมกับนกหรือไม่สังเกตุได้จากเมื่อนกเกาะอยู่กลาง กรง หากนกมีโอกาสกางปีกออกได้สะดวก โดยไม่ติดกับกรงหรือคอน ก็จัดได้ว่ามีความพอดี
3. เลี้ยงด้วยกรงภายนอก การเลี้ยงนกแก้วด้วยกรงภายนอกนั้นเป็นการดียิ่งสำหรับสุขภาพนก เพราะนกได้อยู่กับสิ่งแวด ล้อมคล้ายกับถิ่นเดิม อากาศโปร่งบริสุทธิ์ นกออกกำลังกายได้ตลอดเวลาแต่ต้องคำนึงถึงแสง แดดและฝน อย่าให้โดนมากเกินไป อาหารทั่วไปสำหรับเลี้ยงนกแยกออกเป็นชนิดต่างๆได้ดังนี้
   1. เมล็ดข้าวชนิดต่างๆ ซึ่งมีส่วนผสมของเมล็ดทานตะวัน, ข้าวโอ๊ท, ข้าวสาลี, เมล็ดกัญชา, เมล็ดข้าวโพด, ถั่วลิสง, และเมล็ดข้าวอื่นๆที่กระเทาะเปลือกแล้ว
   2. ผลไม้ต่างๆ เช่น แอ๊ปเปิ้ล, กล้วย, องุ่น, ส้ม และผมไม้มุกชนิด
   3. อาหารจำพวกผักสด เช่น หัวมันเทศ, หัวผักกาด, หัวแคร์รอท, ผักโขม, หรือผักจำพวกกระหล่ำปลี, และผักในสวนครัวชนิดอื่นๆ
   4. กระดองปลาหมึก, ทราย

สายพันธุ์

นกแก้วแบ่งออกเป็น 6 พันธุ์ใหญ่ ๆ นกคอนัวร์เป็นหนึ่งในนั้น และแบ่งเป็นพันธุ์ย่อย ๆ ในคอนัวร์อีกถึง 100 พันธุ์ ผู้ผสมบางรายเชื่อว่านกคอนัวร์และนกแก้วพันธุ์มาคอร์เกี่ยวดองกันอย่างใกล้ชิด ชื่อตระกูล (ชื่อทางวิทยาศาสตร์ของนกคอนัวร์) แปลว่า Little macaw ระหว่างนกคอนัวร์และนกแก้วมาคอร์ มีความคล้ายคลึงกันทางด้านรูปร่าง ลักษณะ ดังนี้คือ รูปร่าง สีขนมีสีสดใส หางยาว คอนัวร์แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ ตามชื่อทางวิทยาศาสตร์คือ Aratinga และ Aratinga Pyrrhura โดย อาราทิงก้า จะมีสีสันสดใส เช่น สีเขียว สีแดง ที่ดูมีชีวิตชีวา ส่วน Pyrrhura จะมีสีสันที่เข็มขึ้น เช่น เขียวแก่ น้ำตาล แดงเข้ม และ Aratinga จะไม่มีสีอ่อน ๆ ที่ขึ้นอยู่ตามอกหรือคอ และแก้มอย่างที่ Pyrrhura มี

Jenday conure (Aratinga Janday)

เกือบจะมีสีสดใสเท่า Sun conure สำหรับ Jenday เป็นนกที่น่ามอง มีมีลักษณะเด่นตรงตัวสีเหลืองสัม ปีกมีสีเขียว และตรงปลายปีกมีสีคราม รอบตามีสีขาว ปากมีสีดำ และตรงส่วนเท้ามีสีเทา เจนเดย์เมื่อโตเต็มที่จะมีความยาวประมาณ 12 นิ้ว และหนักประมาณ 5 ออนซ์ (1 ออนซ์ = 0.028 กิโลกรัม) เจนเดย์ไม่ได้ถูกนำออกจากประเทศบราซิลตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งถือเป็นถิ่นกำเนิดเข้าสู่สหรัฐอเมริกาเป็นเวลา 15 ปี แล้ว เนื่องจากผู้เพาะพันธุ์เจนเดย์ในสหรัฐอเมริกา เพราะพันธุ์เจนเดย์ออกจำหน่ายเป็นสัตว์เลี้ยงได้เพียงพอต่อความต้องการของลูกค้า ถึงแม้ว่าเจนเดย์ค่อนข้างมีเสียงที่ดัง แต่ก็มีนิสัยอยากรู้อยากเห็น และชอบเล่นผาดโผน ซึ่งทำให้เป็นเสน่ห์ของตัวมันเอง

ลักษณะของบลูคราวน์เป็นไปตามชื่อของมันคือ มีสีฟ้าตามสาวนหัวและหน้าสีฟ้านี้จะจัดขึ้นตามอายุของนก ขนตามช่วงลำตัวมีสีเขียวและสีเหลืองเขียวจะปรากฏอยู่บริเวณใต้ปีก ส่วนหางจะมีสีแดงอ่อน ๆ ประปราย บลูคราวน์มีผิวหนังรอบดวงตาเป็นสีขาว เท่าสีอมชมพู เมื่อนกโตเต็มที่จะมีความยาวประมาณ 15 นิ้ว และมีน้ำหนักประมาณ 7 ออนซ์

บลูคราวน์ถูกนำมาครั้งแรกในประเทศอังกฤษช่วงปี ค.ศ. 1970 คอนัวร์พันธุ์นี้พบมากในอเมริกาใต้ จากเวเนซูเอล่ามาจนถึงอเจนติน่า และ เนื่องจากบลูคราวน์มีหางที่มีลักษณะที่แหลมยาว ทำให้มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า Sharp-tailed คอนัวร์พันธุ์นี้มีเสียงที่ค่อนข้างดัง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนกมีอาการตื่นเต้นหรือตกใจ) แต่โดยทั่วไปจะเป็นนกที่รักความสงบสามารถสอนให้พูดได้และมีนิสัยที่เป็นมิตรถือเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารักที่เดียว คอนัวร์พันธุ์นี้ได้ถูกนำมาแสดงในภาพยนตร์เรื่อง Paulie, 1998

Black-capped conure/Rock conure (Pyrrhura Rupicola)

คอนัวร์พันธุ์นี้จะไม่ค่อยได้พบเห็นตามท้องตลาดสักเท่าไร่ ลักษณะลำตัวจะมีสีเขียว ส่วนหัวและหน้าจะมีสีน้ำตาลดำ ปลายปีกมีริมสีแดง มีความยาวประมาณ 10 นิ้ว น้ำหนักประมาณ 3 ออนซ์ มีลักษณะนิสัยเหมาะที่จะนำมาเป็นสัตว์เลี้ยง Black-capped จะมีอุปนิสัยและลักษณะที่คล้ายคลึงกับ Maroon-bellied และ Green-cheeked และเคยพบว่าสามารถสอนให้พูดได้ถึง 50 คำ

พันธุ์นี้จะมีเหลืองอร่ามทั้งตัว จงอยปากมีสีเนื้อ ลักษณะหางสั้น ลูกนกพันธุ์นี้จะมีสีเหลืองผสมเขียวประปราย ลูกป้อนจะเชื่อง ต้องการการดูแลเอาใจใส่อย่างใกล้ชิดและมีนิสัยชอบที่จะอยู่ติดกับเจ้าของ ถือเป็นนกที่ฉลาดทีเดียว

เพ้นท์เท็ด คอนัวร์ ถือเป็นน้องเล็กของตระกูลคอนัวร์ ด้วยขนาดความยาวเพียง 9 นิ้ว และเนื่องจากเป็นนกที่อยู่ในสายพันธุ์ Pyrrhura จึงเป็นนกที่ค่อนข้างที่จะรักความสงบ เมื่อเทียบกับคอนัวร์ในสายพันธุ์ Aratinga เพ้นท์เท็ดจัดเป็นนกคอนัวร์ที่มีความสวยงามทีเดียว มีสีเขียวเป็นส่วนใหญ่ และดูเหมือนถูกระบายสีรุ้งไว้บนตามลำตัวดังชื่อของมัน "เพ้นท์เท็ด" จากลำคอถึงช่วงหน้าอกของนกจะมีสีเขียวเข้มและค่อย ๆ ไล่ลงมาเป็นสีเหลือง ส่วนบริเวณหัวและต้นคอมีสีน้ำตาลประปรายไปด้วยสีขาว บริเวณโหนกของหัว แก้ม และคอจะมีสีฟ้า ส่วนโค้งของปีกจะมีสีแดงและ สีเลือดนกจะปรากฏตามแก้มส่วนบน ท้ายลำตัว ท้อง และส่วนบนของหาง คอนัวร์พันธุ์นี้มีปากและเท้าสีดำ ไม่ค่อยพบตามท้องตลาด ถือเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีเสน่ห์ดึงดูใจเลยทีเดียว

พาทาโกเนี่ยน ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคอนัวร์ที่มีลักษณะใหญ่ที่สุดในสายของนกพันธุ์คอนัวร์ มีสีน้ำตาลผสมสีเขียวเข้ม และมีสีขาวบริเวณช่วงอกด้านบน ส่วนท้องจะมีสีเหลืองสดและแดง ช่วงขาจะมีสีแดง ช่วงปีกและหางจะมีสีฟ้าขอบตาสีขาว จงอยปากสีดำ ส่วนเท้าจะมีสีออกไปทางชมพู จะพบค่อนข้างมากในประเทศชิลีและอเจนติน่า หลายครั้งพบว่านกพันธุ์นี้ไม่ชอบกินอาหารที่มีลักษณะนิ่ม เช่น ผักและผลไม้บางชนิด พาทาโกเนี่ยนมีเสียงดังและเช่นเดียวกับคอนัวร์พันธุ์อื่น ๆ ลูกป้อนมักจะมีนิสัยติดเจ้าของและสามารถเลียนเสียงพูดได้ค่อนข้างดี คอนัวร์พันธุ์นี้จำเป็นจะต้องมีกรงที่ใหญ่พอสมควร เนื่องจากขนาดของตัวใหญ่ถึง 17.5 - 18 นิ้ว และมีน้ำหนักตัวถึง ? ปอนด์ เลยทีเดียว

ซัน คอนัวร์ ถูกขนานนามว่าเป็น Cardillac ในหมู่นกคอนัวร์ เพราะความปรอดเปรื่องและสีสันที่มีความสดใส ซัน คอนัวร์ ลำตัวของซันจะมีสีส้มอมเหลืองและสีแดง ตรงส่วนปลายปีกจะมีสีเขียวคราม ส่วนตอนเด็กจะมีสีเขียวประปรายตามปีกจนกว่าจะผลัดขนครั้งแรกถึงจะเริ่มมี สีเหลืองส้มมากขึ้น เมื่อโตเต็มที่สีปากจะเป็นสีดำ รอบดวงตาจะมีสีขาว และส่วนตรงเท้าจะมีสีเทา ความยาวของลำตัวตั้งแต่จงอยปากไปจนถึงปลาหางจะยาวประมาณ 12 นิ้ว และมีน้ำหนักประมาณ 7.5 ออนซ์ ซันจะพบมากในป่าของประเทศกิอานา (Guyana) จนถึงประเทศบราซิลตะวันออกเฉียงเหนือ และก็ถูกนำมาเพาะเลี้ยงในอเมริกาเป็นเวลาหลายปีแล้ว ซัน ที่ถูกนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงขึ้นชื่อสำหรับความพึงพอใจของมันที่จะอยู่กับเจ้าของ และเล่นกับเจ้าของเป็นเวลานานหลายชั่วโมง ซันมักจะชอบที่นั่งอยู่บนไหล่ของเจ้าของและอาจส่งเสียงดังได้ ถ้าไม่ได้รับความ สนใจ ซัน เป็นนกที่ชอบความใกล้ชิดและต้องการความรักและมันยังถือเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารักมากทีเดียว

นกแก้วหายาก

รัฐบาลออสเตรเลีย ห้ามการตัดไม้ทำลายป่า เพื่อปกป้องนกแก้วพันธุ์หายาก

ออสเตรเลียก็เหมือนกับหลายๆ ประเทศทั่วโลก ที่กำลังพยายามจัดสรรให้มีการปกป้องสิ่งแวดล้อม ไปพร้อมๆ กับการกระตุ้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ

แต่ล่าสุดการตัดสินใจของรัฐบาลออสเตรเลีย ที่ห้ามตัดไม้ทำลายป่าเพื่อปกป้องนกแก้วพันธ์หายาก ได้ก่อให้เกิดข้อถกเถียงว่า เป็นมาตรการที่ทำให้คนงานหลายร้อยคนต้องตกงาน

นกแก้วพันธุ์พิเศษซึ่งมีสีสันเขียวสดสวยงาม และมักจะพบในบริเวณป่าทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ ของออสเตรเลีย กำลังถูกคุกคามจากการถางป่าประกอบกับไม่มีการปลูกป่าใหม่ๆ ทำให้พื้นที่พำนักอาศัยของนกแก้วหายากชนิดนี้ ลดน้อยลงเรื่อยๆ

รัฐบาลออสเตรเลียประสงค์จะปกป้องนกแก้วพันธุ์นี้ไว้ จึงประกาศมาตรการห้ามตัดไม้ทำลายป่า บริเวณพื้นที่ป่าชายเลนใกล้เมือง Deniliquin ในรัฐ New South Wales ห่างจากนครซิดนีย์ลงไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 725 กิโลเมตร ซึ่งเป็นพื้นที่สำคัญในการผสมพันธ์ของนกแก้วพิเศษพันธุ์นี้ แต่มาตรการดังกล่าว ก่อให้เกิดกระแสความขุ่นเคืองในอุตสาหกรรมการทำไม้ รวมทั้งรัฐบาลท้องถิ่นรัฐ New South Wales ซึ่งเกรงว่าการตัดสินใจของรัฐบาลออสเตรเลียครั้งนี้ จะเป็นการทำลายเศรษฐกิจส่วนท้องถิ่นได้

อย่างไรก็ตาม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสิ่งแวดล้อมออสเตรเลีย Peter Garrett ยืนยันที่จะใช้มาตรการห้ามตัดไม้ต่อไป และจะพยายามอธิบายเหตุผลให้บรรดาผู้ต่อต้านได้เข้าใจ

รัฐมนตรี Garrett กล่าวว่า สิ่งสำคัญที่สุด คือการแก้ไขปัญหาดังกล่าวอย่างรวดเร็วที่สุด ทั้งเรื่องการปกป้องไม่ให้มีคนตกงาน และการดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม ล้วนมีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน และว่ารัฐบาลมั่นใจว่าจะสามารถรักษาความสมดุลของทั้งสองเรื่องนี้ได้แน่นอน อย่างไรก็ตาม ในภาวะเศรษฐกิจโลกถดถอยเช่นนี้ การพยายามทำให้บรรดานักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมพออกพอใจ พร้อมๆ กับการปกป้องการจ้างงานไปด้วยนั้น ดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลยสำหรับรัฐบาลออสเตรเลีย ซึ่งปัญหานี้คือสิ่งที่หลายประเทศทั่วโลก ไม่ว่าจนหรือรวยกำลังเผชิญอยู่เช่นกัน

ผู้ที่ต่อต้านมาตรการห้ามตัดไม้ให้เหตุผลว่า นกแก้วพันธุ์พิเศษทำรังอยู่บนต้นไม้ ตามแนวขอบชายป่า และการทำไม้ก็มิได้รบกวนพื้นที่พักอาศัยของนกแก้วเหล่านั้น แต่อย่างใด ในขณะที่คุณ Greg Hunt โฆษกสิ่งแวดล้อมของฝ่ายค้านกล่าวว่า การปกป้องตำแหน่งงานคือภารกิจหลักอันดับแรกที่รัฐบาลควรกระทำ

คุณ Hunt เปิดเผยว่า ในเว็บไซต์ของทางการออสเตรเลียระบุไว้ว่า นกแก้วพันธุ์นี้ มีจำนวนมากมายนับพันนับหมื่นตัว และถูกจัดอยู่ในหมวดรองสุดท้าย ของสายพันธุ์สัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ ดังนั้นการที่รัฐมนตรีสิ่งแวดล้อมออสเตรเลีย กำลังพยายามนำงาน 1 พันตำแหน่งไปแลกกับสุขภาพจิตของนกแก้วนั้น จึงเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ในขณะที่เจ้าหน้าที่ป่าไม้เตือนว่า มาตรการห้ามตัดไม้ของรัฐบาลจะส่งผลให้โรงเลื่อย 11 แห่งต้องปิดตัวลง และจะทำให้อุตสาหกรรมการทำไม้ในแถบนี้ต้องล่มสลาย คิดเป็นมูลค่าความสูญเสียต่อเศรษฐกิจส่วนท้องถิ่นถึง 100 ล้านดอลล่าร์

อย่างไรก็ตาม ทางด้านกลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมระบุว่า ปัจจุบัน มีนกแก้วพันธุ์พิเศษน้อยกว่า 5 พันคู่เหลืออยู่ในป่า และนับว่าเป็นสายพันธุ์สัตว์ที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ชนิดหนึ่งของออสเตรเลีย 

ป้าย : นกแก้วน่ารู้
Dictionary : นกแก้วน่ารู้

นกมาคอว์ ไฮยาซิน..นกแก้ว ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก

ไฮยาซิน..นกมาคอว์ คู่ผัวเมียราคากว่าล้านบาท 

          นกแก้วมาคอว์สีน้ำเงิน  หรือนกไฮยาซิน  เป็นนกแก้วขนาดใหญ่ที่สุดในโลก สนนราคาขายกันในตลาด ตัวละ 450,000-500,000 บาท หากขายเป็นคู่ไม่ต่ำกว่า 1.5 ล้านบาท ส่วนไข่ต่างชาติขายใบละแสน...

          นกแก้วมาคอว์ สีน้ำเงิน Hyacinthine Macaw Anodorhynchus hyacinthinus หรือ นกไฮยาซิน เป็นมาคอว์ 1 ใน 16 พันธุ์ของนกปากขอ และเป็นนกแก้วขนาดใหญ่ที่สุดในโลก มีขนาดความยาวตั้งแต่หัวไปถึงปลายหางประมาณ 100 เซนติเมตร หรือตั้งแต่ 32-35 นิ้ว น้ำหนักเมื่อโตเต็มวัยประมาณ 7-9 ขีด

          ลำตัวเป็นสีน้ำเงินอมม่วง ข้อพับบริเวณปีกทั้งสองข้างสีเหลือง ขาทั้งสองข้างสีดำ รอบ ๆ ปากมีสีเหลือง ปากแข็งแรงและงองุ้มสีดำ มีฟันเล็ก ๆ คล้ายเลื่อย สามารถขบกัดลวดขนาดเล็กให้ขาดได้ มีเสียงร้องที่ดังมาก จะงอยปาก จะใหญ่เป็นพิเศษ ทั้งตัวผู้และตัวเมียจะคล้ายกันมากแต่เพศผู้ใหญ่กว่า

          อุปนิสัยชอบอยู่กันเป็นฝูง รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ ในฤดูผสมพันธุ์จะจับคู่กันแบบคู่ใครคู่มัน และไปสร้างรังตามต้นไม้ใหญ่ วางไข่ครั้งละ 3-4 ฟอง ใช้เวลาฟักไข่ 30-35 วัน ขนของ ลูกนกจะขึ้นหลังจาก 3 สัปดาห์ และขึ้น จนเต็มตัวกระทั่งมีสีสันสวยงาม

          ลูกนกจะแข็งแรงเต็มที่ เมื่ออายุ 90 วัน ในระหว่างที่ยังเล็กต้องอาศัยอาหารจากแม่นกที่นำมาป้อน โดยจะใช้ปากจิกกินอาหารจากปากแม่ของมัน จนกระทั่งลูกนกสามารถช่วยตนเองได้และในที่สุดมันก็จะบินและหาอาหารเองโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่

          ถิ่นกำเนิดอยู่ใน แอฟริกาใต้ เม็กซิโก และอเมริกาใต้ ปัจจุบันใกล้จะสูญพันธุ์แล้ว ทั่วโลก มีไม่ถึง 5,000 ตัว ทำให้หลาย ๆ ประเทศ รวมทั้งคนไทยไปนำมาเพาะเลี้ยงไว้เพื่อจำหน่าย

          สำหรับการเพาะเลี้ยงในกรงนั้น ผู้เลี้ยงจะต้องคิดพิจารณาเสียก่อนว่าจะเลี้ยงในบ้านหรือในกรงขนาดใหญ่ปะปนกับนกชนิดอื่นๆ โดยปกติมักนิยมเลี้ยงกรงละหนึ่งตัวดีกว่าปล่อยรวม ขนาดของกรงควรมีขนาดสูง 3 ฟุต ยาวด้านละ 2 ฟุต ใช้กรงเหล็กเพื่อป้องกันการกัดแทะ ซี่กรงความถี่พอประมาณไม่ให้นกยื่นอวัยวะออกมาข้างนอกได้

          ผู้เลี้ยงต้องอาบน้ำให้มันเป็นประจำ ควรใช้น้ำจากฝักบัวรด ในฤดูฝนควรอาบน้ำกลางแจ้ง เพื่อให้อาบน้ำฝนบ้าง แล้วควรนำมาไว้ในที่มีแดดอ่อนๆ และอากาศบริสุทธิ์ ของเล่นภายในกรงไม่ว่าจะเป็นลูก ตุ้ม กระดิ่ง กระจกเงา และวัสดุใดๆที่ทำให้นกเกิดความเพลิดเพลิน วัสดุเหล่านี้ ควรทำด้วยเหล็ก เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายได้ง่าย...

          นอกจากของเล่นยังต้องมีภาชนะสำหรับใส่อาหารและน้ำ ภาชนะพวกนี้ควรทำด้วยเหล็ก ส่วนที่เกาะควรใช้กิ่งไม้ที่ไม่ทาสีมาทำเป็นคอนให้นกเกาะเหมือนธรรมชาติ

          นกสายพันธุ์ไฮยาซิน...เป็นนกที่ฉลาดและน่ารัก มีประสาทตาไวมาก หากเจ้าของเอาใจใส่มันก็รักเราเหมือนที่เรารักมัน สามารถสอนให้เล่นจักรยาน หรือกิจกรรมต่าง ๆ ได้ แต่ต้องหมั่นฝึกฝน

          ในยามที่มันมีอารมณ์อ่อนหวาน ...มักเข้ามาอยู่ใกล้ๆคลอเคลียกับเจ้าของก็จะดูแล้วน่ารักดี หากยามที่มันโกรธหรือไม่พอใจใคร จะตรงเข้าไปจิกกัดทันที...

          เมื่อเลี้ยงกระทั่งโตเต็มวัยแล้ว สนนราคาขายกันในตลาดตั้งแต่ ตัวละ 450,000-500,000 บาท หากขายเป็นคู่ไม่ต่ำกว่า 1.5 ล้านบาท ส่วนไข่ชาวต่างชาติ เช่น ไต้หวัน สิงคโปร์ ซื้อขายกันที่ใบละแสนเลยทีเดียว...

          ...โอ้โห...!! ใครทำแตกซักใบ...ลมใส่แน่นอน...!!

ที่มา : ไทยรัฐ

นกแก้วสีเทา
เกรย์แพรอทนั้น เป็นนกแก้วที่มีสายพันธุ์แบ่งย่อยออกได้ 3 สายพันธุ์คือ Congo Grey Parrot(Psitthacus Erithacus Erithacus) ,Timneh Grey Parrot ZPsittacus erithacus timneh ) และสุดท้ายคือ Ghana Grey parrot (Psittacus erithacus princeps) โดยที่ความแตกต่างของทั้งสามสายพันธุ์จะอยู่ที่ขนาดและสีสัน และสถานที่ที่เป็นถิ่นกำเนิดเท่านั้นแต่ดูเหมือนว่าเมืองไทย จะได้พบสายพันธุ์แรก คือพวก Congo Grey (บางทีเรียกกันว่า kongo Grey)เสียมากกว่าสองพวกหลัง ซึ่งเข้าใจว่าน่าจะมาจากจำนวนสายพันธุ์ของชนิดนี้อาจจะมีแพร่หลายมากกว่าแต่อย่างไรก็ตามทั้งสามสายพันธุ์ก็ไม่ได้แตกต่างกันในเรื่องของความฉลาด และความเก่งกาจในการเลียนเสียงต่าง ๆ เลย เป็นที่น่าสังเกตุอีกประการสำหรับผู้ที่จะนำนกชนิดนี้มาเลี้ยงก็คือ นกแก้วสีเทา หรือ อัฟริกันเกรย์นี้ มักจะมีพฤติกรรมและอารมณ์โน้มเอียงไปทางผู้ที่เลี้ยง และพบว่าถ้าผู้เลี้ยงเป็นคนที่ค่อนข้างก้าวร้าว ก็มีความเป็นไปได้สูงที่นกชนิดนี้จะเรียนรู้และเลียนแบบพฤติกรรมคล้ายเจ้าของได้ในเวลาอย่างรวดเร็ว จึงต้องพึงระลึกว่า การเลี้ยงดูนกชนิดนี้นั้น ควรมีท่าทีและการปฎิบัติต่อนก ด้วยความนุ่มนวล ทั้งคำพูด การแสดงออก และอารมณ์ เพราะนกชนิดนี้มีแนวโน้มที่จะมีพฤติกรรมที่ค่อนข้างก้าวร้าว (Aggressive) อยู่ในสายเลือดอยู่บ้างแล้ว ความนิยมในตัวนกชนิดนี้ทำให้ การลักลอบจับออกมาจากป่ายังคงอยู่ตลอดเวลา จำนวนนกในธรรมชาติลดลงจนน่าใจหาย และในขณะเดียวกันก็ยังมีนักเพาะพันธุ์นกจำนวนหนึ่งได้พยายามที่จะเพาะพันธุ์นกชนิดนี้ออกมาเพื่อรองรับ ความต้องการของผู้ที่อยากจะได้นกชนิดนี้ไปเลี้ยงกัน และก็พบว่า นกที่ได้รับการเพาะเลี้ยงโดยมนุษย์นั้นมีสุขภาพ และแนวโน้มที่จะปรับตัวเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงของมนุษย์ได้ดีกว่า และนอกจากนี้ความฉลาดในการเรียนรู้และจดจำรวมไปถึงไอคิวนั้น ควรข้างจะดีกว่านกที่นำมาจากป่าเสียด้วยซ้ำ แต่เนื่องจากการผลิตลูกนกออกมานั้น ไม่เพียงพอต่อความต้องการ ทำให้ ยังคงมีนกที่ถูกจับออกมาจากป่ายังคงมีการนำออกมาจำหน่ายด้วยเช่นกัน กอรปกับราคาของนกที่เพาะพันธุ์โดยมนุษย์กับนกที่ถูกจับมาจากป่านั้น ยังมีราคาที่แตกต่างกันมากทำให้กลายเป็นข้อเปรียบเทียบที่ยังคงมีนกป่าจำหน่ายอยู่ต่อไป