สารป้องกันยุงกัด ใช้ทาผิวหนัง เนื่องจากมีกลิ่นที่ยุงไม่ชอบ ทำให้ยุงบินหนีไปไม่เข้ามาใกล้ (มีคุณสมบัติเป็น repellent) จึงช่วยป้องกัน มิให้ยุงกัด สารนั้นอาจเป็นพิษหรือไม่เป็นพิษต่อยุงก็ได้ สารป้องกันยุงแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ 1. สารที่สกัดได้จากพืช เช่น น้ำมันตะไคร้หอม น้ำมันจากต้นยูคาลิปตัส เป็นต้น 2. สารที่สังเคราะห์ขึ้นมา เช่น N,N-diethyl-m-toluamide; 2-ethyl-1,3-hexanediol และ 1,1-carbonylbis (hexahydro-1H-azepine) เป็นต้น
สารป้องกันยุงกัดที่ดีควรมีคุณสมบัติดังนี้
1. ไม่เป็นอันตรายหรือทำความระคายเคืองต่อผิวหนังและอวัยวะอื่น ๆของร่างกาย
2. ป้องกันยุงกัดได้เป็นเวลานานพอควร
3. สามารถเก็บรักษาไว้ได้นานโดยที่คุณสมบัติไม่เปลี่ยนแปลง
4. ไม่มีสี ไม่เปรอะเปื้อนเสื้อผ้า
5. ไม่มีกลิ่นเหม็นรุนแรง (สำหรับคน)
6. ใช้ง่ายและสะดวก
7. ไม่เหนียวเหนอะหนะ ชำระล้างออกได้ง่าย
8. ราคาไม่แพง
ตัวอย่างพืชที่มีคุณสมบัติใช้ไล่ยุงหรือป้องกันยุงกัดได้ เช่น
มะกรูด
ไพลเหลือง
สะระแหน่
กระเทียม
กะเพรา
ว่านน้ำ
แมงลัก
ตะไคร้หอม
ยูคาลิปตัส
ต้นไม้กันยุง
เอกสารอ้างอิง
นิโลบล วานิชชา และ ชวลิต ทัศนสว่าง. 2527. การศึกษาประสิทธิภาพของสมุนไพรบางชนิดใช้ ทาป้องกันยุงพาหะไข้มาลาเรีย. วารสารโรคติดต่อ, 10 : 2 , 135 - 143.
พเยาว์ เหมือนวงษ์ญาติ. 2526. คู่มือการใช้สมุนไพร. สำนักพิมพ์เมติคัลมีเดีย, กรุงเทพฯ, 298 หน้า.
สุธรรม อารีกุล. 2529. พืชยาฆ่าแมลงบางชนิดที่น่าสนใจในประเทศไทย. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ, 18 หน้า.
Harwood, R.F. and M.T. James. 1979. Entomology in Human and Animal Health. Seventh Edition. Macmillan Publishing Co., Inc., New York, 548 pp.
http://dhf.ddc.moph.go.th/Old/herb.htm
สงวนลิขสิทธิ์โดย © ++kasetloongkim.com++ All Right Reserved.