เกษตรสหรัฐ อเมริกา



นศ.ฝึกงานเกษตรในสหรัฐ
สวัสดีครับ

ตอนนี้ก็ได้เวลามาเล่าประสบการณ์ในต่างแดนแล้ว  หลังจากที่ได้ไปใช้ชีวิตมาได้ก็ร่วมครึ่งปีกับการไปฝึกและร่วมแลกเปลี่ยน  ในเรื่องของการทำสวนเกษตรอินทรีย์ของประเทศสหรัฐอเมริกา  รัฐที่ได้ไปพักอยู่นั้นก็คือ  รัฐอคัลซอ  เป็นรัฐที่อยู่แถวๆ ตอนใต้ของประเทศสหรัฐอเมริกา 

สวนมีชื่อว่า   "ดริปปิ้งสปริง"  (Dripping Spring Garden) เป็นสวนที่มีพื้นที่ขนาดเล็ก ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมาย  สวนมีพื้นที่ทั้งหมด 40 เอเคอร์  แต่ว่าใช้ทำสวนทั้งหมดแค่ 5 เอเคอร์โดยพื้นที่ที่เหลือทั้งหมดใช้เป็นพื้นที่ป่า 

ผลผลิตส่วนมากก็จะเป็นดอกไม้เป็นหลักและในส่วนของพืชผักก็จะเน้นขายให้กับลูกค้าสมาชิก CSA (Community Suported Agriculture)

(นี่เป็นกล่องที่ใช้บรรจุพืชผักสำหรับเอาไปส่งให้กับลูกค้า CSA)

และผลลผลิตที่เป็นดอกไม้ทั้งหมดเราก็จะนำไปขายที่ตลาดในเมือง  ซึ่งเป็นตลาดที่ผู้ผลิตได้มาซื้อจากผู้บริโภคโดยตรง  ในหนึ่งสัปดาห์ที่สวนจะไปขายผลผลิตที่ตลาดในเมืองทั้งหมดสามวันคือ  วันอังคาร  วันพฤหัส  และวันเสาร์  ซึ่งช่วงวันเสาร์นี่แหละที่อาสาสมัครอย่างพวกผมจะได้ออกไปช่วยขายผลผลิต  เพราะว่าวันเสาร์จะมีลูกค้ามามากกว่าปกติ  (ซึ่งก็คล้ายๆ กับที่แม่ทาที่เกษตรกรจะนำผลผลิตไปขายเองที่ตลาดในเมือง  โดยที่ผู้ผลิตจะพบกับผู้บริโภคโดยตรง)

สมาชิกทั้งหมดที่ทำงานร่วมกันในสวนก็มีทั้งหมด 6 คน  อันประกอบไปด้วย  ลุงมาร์คและลุงไมค์ทั้งสองคนเป็นเจ้าของสวน และมีอาสาสมัคร 2 คน  โดยเป็นคนจากอเมริกา ชื่อ คริส และแอนโซและอีก 2 คนมาจากโครงการเมซ่า คือ  ผมกับเทเท  จากประเทศไทยกับเปรู  การใช้ชีวิตที่นี่เราอยู่กันแบบครอบครัว  เราจะช่วยกันเปลี่ยนเวรกันทำอาหาร  โดยที่ให้แต่ละคนเขียนความสมัคใจเองว่า  อยากจะทำอาหารมื้อไหน  มันจึงทำให้เราได้กินอาหารที่หลากหลาย  โดยที่อาหารไทยก็ไม่น้อยหน้าใครเลยเหมือนกัน  ซึ่งปกติแล้วโดยส่วนมากหลักจากที่เราเลิกจากการขายผลผลิตแล้วเจ้าของสวนก็มักจะพาเราไปทานอาหารที่ร้านอาหารไทยอยู่เป็นประจำ  เราจะทำงานกันตั้งแต่ช่วงแปดโมงเช้าไปจนถึงหนึ่งทุ่มโดยประมาณ  และช่วงพักกลางวันเราก็จะมีการทำโยคะเพื่อสุขภาพ  โดยปกติแล้วทุกๆ เช้าเขาก็จะมีการนั่งสมาธิและการทำโยคะแบบเบาๆ ก่อนการรับประทานอาหารเช้า

นี่ก็เป็นตารางของการทำงาน

06:00-7:00 ....... นั่งสมาธิและทำโยคะแบบเบาๆ)
07:30-8:00 ....... อาหารเช้า
08:30-13:00 ..... ทำงานช่วงเช้า
13:30-15:00 ..... ทำอาหารกลางวันและพักทำโยคะ
15:30 .............. อาหารกลางวัน
16:00-19:00 ..... งานช่วงบ่าย

และวันหยุดของพวกอาสาสมัครอย่างพวกผมก็คือ  วันอาทิตย์  ส่วนมากเราก็มักจะพักที่บ้านในเมืองเป็นบ้านของพี่ชายคริส

หลังจากที่เราเลิกจากตลาดแล้ว คริสก็จะเป็นคนพาไปเที่ยว และทุกๆ วั นเสาร์เราก็มักจะไปใช้สัญญาณอินเตอร์เนตที่ห้องสมุด  และเป็นที่ที่เราสามารถยืมหนังได้อีกด้วย  โดยที่เจ้าของสวนเขาจะทำบัตรสมาชิกให้  และหากเจ้าของสวนว่างๆ เราก็มักจะไปเยี่ยมชมสวนเกษตรอินทรีย์ของเพื่อนๆ ลุงมาร์คและลุงไมค์



อเมริกาต้องการเกษตร100 ล้าน ต้านโลกร้อน
เวลานี้โลกกำลังเผชิญกับปัญหาหลายประการ ตั้งแต่สภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลงไปจนถึงวิกฤตการณ์ด้านอาหาร ซึ่งเกษตรกร และนักรณรงค์ทางสังคมผู้หนึ่งเชื่อว่า

ทุกคนสามารถช่วยแก้ไขต่างๆ ได้ ด้วยการปลูกผลผลิต เพื่อนำมาเป็นอาหารสำหรับตนเอง และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภค 

Sharon Astyk นักรณรงค์ทางสังคม ที่พยายามทำงานตามความเชื่อที่ว่านี้ เพราะเชื่อว่าเป็นวิธีนำไปสู่แหล่งอาหารและสุขภาพที่ดีขึ้น และยังสามารถช่วยแก้ไขปัญหาการขาดแคลนอาหารโลกได้ด้วย

คุณ Sharon Astyk เชื่อว่า การเกษตรต้องกลับมาเป็นส่วนสำคัญ ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์ดังเช่นสมัยก่อน  

เธอเรียกร้องให้คนอเมริกันเริ่มปลูกผลผลิตไว้ทานเอง และว่าอเมริกาต้องการเกษตรกรเพิ่มอีกราว 100 ล้านคน

เมื่อพูดถึงเกษตรกร นักรณรงค์ทางสังคมผู้นี้บอกว่า เธอไม่ได้หมายความว่า ผู้คนจะต้องพากันออกมาจับจองที่ดินผืนใหญ่ ในแถบกลางประเทศซึ่งเป็นพื้นที่การเกษตรขนาดใหญ่  

แต่หมายถึงผู้คนต่างทำสวนหรือแปลงเกษตรขนาดเล็ก ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้คนทั่วโลกทำอยู่ และกำลังแพร่หลายมากขึ้นทั่วอเมริกา

คุณ Sharon Astyk ระบุว่า 85% ของพื้นที่การเกษตรทั่วโลก คือที่ดินผืนเล็กไม่ถึง 32 ไร่ แม้แต่ในสหรัฐเอง การเกษตรขนาดเล็ก ก็เป็นแหล่งผลิตอาหารได้ปริมาณมหาศาล 

แต่คนทั่วไปมักจะเชื่อว่าผลผลิตส่วนใหญ่ ต้องมาจากการเกษตรขนาดใหญ่ คุณ Astyk เขียนไว้ในหนังสือเล่มใหม่ของเธอ A Nation of Farmers ว่าการเกษตรขนาดเล็ก คือคำตอบของปัญหาต่างๆ ที่โลกเผชิญอยู่ในปัจจุบัน ตั้งแต่ปัญหาสภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลง ไปจนถึงปัญหาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ และปัญหาพลังงาน 

เธอบอกว่าการเกษตรขนาดใหญ่นั้นต้องพึ่งพาเชื้อเพลิงปริมาณมาก และนั่นเป็นตัวการหนึ่งที่ทำให้สภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลงและเกิดภาวะโลกร้อน ซึ่งส่งผลสะท้อนกลับให้ผลผลิตทางการเกษตรลดลง

ในหนังสือ A Nation of Farmers คุณ Astyk ยังแนะนำถึงวิธีปลูกพืชผักผลไม้ในแปลงเกษตรเล็กๆ ของตนเอง หรือสวนของชุมชน ซึ่งเป็นที่ดินเล็กจัดสรรให้คนในชุมชน หรือแม้แต่ทำสวนบนดาดฟ้าอาคาร หรือตามระเบียงหรือในกะบะ ที่กำลังได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในเมืองต่างๆ  

อย่างไรก็ตาม การจะขยายแนวคิดแปลงเกษตรในเมืองนี้ออกไปได้นั้น สิ่งสำคัญคือการปรับเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับการเกษตรของคนอเมริกันเสียก่อน คือ ต้องทำให้คนทั่วไปเชื่อว่าอาหารควรมาจากน้ำพักน้ำแรงของตนเอง ไม่ใช่รอให้ผู้อื่นจัดหามาให้ 

นักรณรงค์ทางสังคมผู้นี้เชื่อว่าวิธีหนึ่งที่จะช่วยเปลี่ยนทัศนคติของผู้คนได้ คือการเริ่มสอนเด็กเล็กตั้งแต่ในโรงเรียนว่า แนวทางนี้ไม่ใช่ของดั้งเดิม แต่เป็นแนวทางใหม่ที่นำสิ่งดีดีในอดีตมาปรับใช้ เพื่ออนาคตแบบที่เราอยากให้เป็น

คุณ Astyk ยังบอกด้วยนะครับว่า นอกจากการปลูกพืชผักด้วยตนเองเพื่อนำมาเป็นอาหารแล้ว คนอเมริกันยังต้องปรับเปลี่ยนแนวทางการบริโภคด้วย  

โดยเน้นที่ผลผลิตตามฤดูกาล หรืออาหารที่หาได้ในท้องถิ่น เพื่อจะได้ของที่สดกว่า และไม่ต้องแช่แข็งมากับรถบรรทุกจากที่ไกลๆเป็นเวลานานๆ สิ่งที่คุณ Sharon Astyk กล่าวมาทั้งหมดนั้น ไม่ได้กล่าวขึ้นลอยๆ แต่เธอได้ลงทุนลงแรงทำด้วยตัวเองและครอบครัวมานาน 9 ปีแล้ว เริ่มจากแปลงเกษตรเล็กๆในรัฐนิวยอร์ค   จนขณะนี้เธอสามารถผลิตนมจากแพะ ไข่จากไก่ ผักเกือบทุกชนิดที่ลูกๆ ช่วยกันปลูกขึ้น และอาหารส่วนใหญ่ที่ได้จากฟาร์มเล็กๆ ของครอบครัว ซึ่งเธอบอกว่า เป็นอาหารที่ดีที่สุด และอร่อยที่สุดสำหรับเธอ

นักรณรงค์ทางสังคมและนักเขียนผู้นี้กล่าวส่งท้ายว่า เธอหวังว่าหนังสือ A Nation of Farmers จะช่วยให้คนทั่วไปเข้าใจถึงความสำคัญของการพึ่งพาตนเองด้านอาหารมากขึ้น   ซึ่งจะช่วยให้ผลผลิตทางการเกษตรในท้องถิ่นต่างๆ อุดมสมบูรณ์ และยังช่วยประหยัดทรัพยากรและค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพได้อีกด้วย

หนังสือเรียกร้องให้ยุติโครงการวิจัยปรับปรุงข้าวหอมมะลิไทย
ของกระทรวงเกษตรสหรัฐอเมริกา

โดย เครือข่ายเกษตรกรรมทางเลือก (4 พ.ค. 46, 09:57 น.) 
 

 วันที่ 9 พฤศจิกายน 2544

เรื่อง ขอให้ยุติโครงการวิจัยปรับปรุงข้าวหอมมะลิไทยของกระทรวงเกษตรสหรัฐอเมริกา
เรียน ฯพณฯ จอร์จ ดับเบิลยู บุช

ตามที่กระทรวงเกษตรของสหรัฐ (Department of Agricultuer: USDA) โดยศูนย์วิจัยข้าวแห่งชาติเดล บัมเปอร์(Dale Bumpers National Rice Research Centers) ซึ่งมี ดร.เจ. นีล รัทเกอร์ (Dr. J Neil Rutger) ดร.คริส เดเรน ( Dr. Chris Deren) และดร.เจมส์ กิบบอนส์(Dr. James Gibbons) ได้ร่วมกันวิจัยพัฒนาข้าวหอมมะลิไทยเพื่อปลูกในสหรัฐอเมริกา(Stepwise Program for Improvement of Jasmine Rice for the United States)นั้น ชาวนา องค์กรประชาชน และหน่วยงานต่างๆในประเทศไทยเห็นว่าการดำเนินโครงการดังกล่าวเป็นไปโดยขัดต่อกฎหมายคุ้มครองพันธุ์พืชปี 2542 ละเมิดต่อข้อตกลงระหว่างประเทศเกี่ยวกับทรัพยากรพันธุกรรม และขัดต่อหลักจริยธรรมเกี่ยวกับการวิจัย

เชื้อพันธุ์ข้าวหอมมะลิส่วนหนึ่งได้มาจากประเทศไทยโดยไม่ได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการคุ้มครองพันธุ์พืชดังที่ปรากฏหลักฐานคำให้สัมภาษณ์ของ ดร.เจมส์ กิบบอนส์ ในจดหมายข่าวของมหาวิทยาลัยอาร์คันซอส์เมื่อเดือนมกราคม ปี 2542 ในขณะที่เชื้อพันธุ์ข้าวหอมมะลิส่วนหนึ่งถูกนำไปจากสถาบันวิจัยข้าวนานาชาติโดยมิชอบเมื่อปี 2538 เนื่องจากไม่ได้มีการลงนามในสัญญาย้ายโอนพันธุกรรม (Matterial Transfer Agreement)

ชาวนา และองค์กรประชาชนในประเทศไทยเห็นว่าการส่งจดหมายแสดงความจำนงย้อนหลังของดร.เจ.นีล รัทเกอร์ และดร.คริส เดเรนไปยังสถาบันวิจัยข้าวนานาชาติเพื่อให้คำมั่นว่าจะไม่มีการจดสิทธิบัตรและขอรับการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาจากข้าวหอมมะลิ ไม่อาจทำให้โครงการวิจัยดังกล่าวเป็นไปอย่างถูกต้องตามกฎหมายไทย และไม่อาจลดผลกระทบของโครงการวิจัยนี้ซึ่งจะเกิดขึ้นต่อชาวนาไทยได้ เนื่องจากถึงแม้นักวิจัยสหรัฐจะไม่จดสิทธิบัตรสายพันธุ์ข้าวดังกล่าว แต่การปลูกข้าวซึ่งพัฒนามาจากการโจรกรรมข้าวหอมมะลิจะทำให้ชาวนาสูญเสียตลาดข้าวหอมมะลิไปอย่างถาวร ดังที่ขณะนี้ประเทศอินเดียได้สูญเสียตลาดข้าวบัสมาติคิดเป็นมูลค่าสูงถึง 200 ล้านดอลลาร์/ปี อันเป็นผลมาจากการส่งเสริมให้มีการปลูกข้าวและการใช้เครื่องหมายการค้าที่เลียนแบบข้าวบัสมาติในประเทศสหรัฐอเมริกา

ข้าวหอมมะลิเป็นพันธุ์ข้าวซึ่งได้รับการสืบทอดและพัฒนามาโดยชุมชนชาวนาในชนบทรุ่นแล้วรุ่นเล่า ชาวนาไทยมากกว่า 5 ล้านคน ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในภาคอีสานมีรายได้พอประทังชีวิตจากการปลูกข้าวหอมมะลิ แต่ถึงกระนั้นรายได้ทั้งหมดที่ได้รับก็เฉลี่ยเพียง 200 ดอลลาร์/คน/ปี เท่านั้น การพัฒนาข้าวหอมมะลิของสหรัฐอเมริกาเพื่อแข่งขันกับข้าวหอมมะลิไทย ที่แท้คือการแย่งยึดมรดกทางพันธุกรรมไปจากประเทศไทยแล้วเอาทรัพยากรพันธุกรรมนั้นย้อนมาทำร้ายชาวนายากจนของไทยในที่สุดนั่นเอง ชาวนายากจนของไทยซึ่งมีรายได้ต่ำกว่าเส้นความยากจนจะถูกผลักให้มีมาตรฐานชีวิตที่ย่ำแย่ไปกว่าที่เป็นอยู่

ในความเห็นของเราและอาจจะเป็นความเห็นของประชาคมโลกส่วนใหญ่ การอ้าง "เสรีภาพในการวิจัย" ที่ละเมิดกฎหมายของประเทศอื่น "การจดสิทธิบัตรในสิ่งมีชีวิต" ซึ่งได้มาจากการปล้นสะดมภ์ทรัพยากรชีวภาพประเทศโลกที่สาม และ "การค้าเสรี" ซึ่งทำร้ายชีวิตของคนยากคนจนทั่วโลก มีแต่จะทำให้มาตรฐานทางสังคมและมาตรฐานการครองชีพที่ท่านภาคภูมิใจถูกตั้งคำถามจากประชาชนทั่วโลก

ในฐานะตัวแทนของชาวนายากจน องค์กรพัฒนาเอกชน และประชาชนไทยที่รักและหวงแหนข้าวหอมมะลิ เราขอเรียกร้องให้รัฐบาลของท่าน

1. ยุติโครงการวิจัยข้าวหอมมะลิไทยซึ่งได้เชื้อพันธุกรรมไปจากประเทศไทยและธนาคารเชื้อพันธุ์พืชระหว่างประเทศโดยไม่ชอบโดยทันที หรือมิฉะนั้นต้องดำเนินการให้กระทรวงเกษตรสหรัฐดำเนินการขออนุญาตการใช้ประโยชน์จากพันธุ์ข้าวหอมมะลิ และทำสัญญากับคณะกรรมการคุ้มครองพันธุ์พืชตามมาตราที่ 52 ของกฎหมายคุ้มครองพันธุ์พืชปี 2542 ของไทย

2. ยกเลิกการจดสิทธิบัตรในพันธุ์ข้าว และยกเลิกการอนุญาตให้บริษัทในสหรัฐใช้ชื่อเครื่องหมายการค้าที่หลอกลวงผู้บริโภคว่าเป็นข้าวหอมมะลิและข้าวบัสมาติของประเทศเอเชีย รวมทั้งทบทวนการให้การคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาที่ได้มาจากมรดกทางพันธุกรรมและภูมิปัญญาจากประเทศโลกที่สามอื่นๆ

เราขอเรียกร้องให้ท่านดำเนินการหาข้อยุติในเรื่องนี้กับคณะทำงานระดับชาติซึ่งแต่งตั้งโดยรัฐบาลไทย ทั้งนี้โดยให้หาข้อยุติในกรณีดังกล่าวภายในวันที่ 30 พฤศจิกายน 2544 ซึ่งเป็นวันที่นายกรัฐมนตรีของไทยพบปะเจรจากับท่านและคณะ

ข้าวหอมมะลิเป็นความภาคภูมิใจของชาวนาและคนไทยทุกคนในประเทศนี้ คนไทยผูกพันกับข้าวมิใช่ด้วยเหตุผลที่ประเทศไทยเป็นประเทศผู้ส่งออกข้าวรายใหญ่ของโลก แต่เป็นเพราะ "ข้าว" ได้หล่อหลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับวิถีชีวิตและจิตวิญญาณของเรา

ชาวนาไทยและองค์กรประชาชนในประเทศไทยจะต่อสู้ทุกวิถีทางเพื่อปกป้องข้าวหอมมะลิของเรามิให้ถูกฉกฉวยและยึดครองไปใช้ประโยชน์อย่างมิชอบ

เราจะใช้มาตรการทางเศรษฐกิจและมาตรการอื่นๆ เท่าที่ฐานะประชาชนในประเทศนี้จะกระทำได้เพื่อตอบโต้การกระทำของกระทรวงเกษตรสหรัฐ ทั้งนี้นับตั้งแต่วันที่ 30 พฤศจิกายน 2544 เป็นต้นไป หากรัฐบาลสหรัฐเมินเฉยต่อการทบทวนโครงการพัฒนาข้าวหอมมะลิไทยตามข้อเสนอข้างต้น

ขอแสดงความนับถือ

สงวนลิขสิทธิ์โดย © ++kasetloongkim.com++ All Right Reserved.

ติดประกาศ: 2010-04-23 (1678 ครั้ง)